Stel vraag

Consument, Verzekering, Schade

Particulier


Onlangs is mijn vrouw op de fiets aangereden door een auto.
Tijdens het naderen van een kruising in een 30km zone, zag zij weliswaar een auto van rechts,
maar deze reed zo langzaam en was nog dermate ver van de kruising verwijderd dat ze probleemloos kon oversteken.
Echter toen ze halverwege de kruising was begon de auto plotseling op te trekken en z’n vaart te vermeerderen.
De auto bleef doorrijden en mijn vrouw was bijna de kruising over toen ze alsnog door de auto werd geschept.
Gevolg: hersenschudding, kneuzingen en schaafwonden aan gezicht en benen, bril stuk, fiets stuk en kleding stuk.
Omdat de auto alleen maar harder ging rijden en niet remde, dacht mijn vrouw in eerste instantie dat ze expres was aangereden.
De automobiliste in kwestie gaf echter aan mijn vrouw niet te hebben gezien.
Er waren geen getuigen van het ongeluk zelf, wel zijn er twee getuigen die kunnen verklaren dat de automobiliste meerde keren heeft aangegeven mijn vrouw niet te hebben gezien.

De bril is door onze opticien onder coulance gemaakt waardoor hier geen extra kosten zijn uitgekomen. We hebben de tegenpartij aansprakelijk gesteld en bij de verzekeraar van de tegenpartij een rekening ingediend van de reparatiekosten van de fiets en de kapotte kleding (minus afschrijving). Het enige wat we dan ook willen is onze onkosten vergoed.

De verzekeraar van de tegenpartij stelt echter dat mijn vrouw schuldig is omdat ze geen voorrang heeft verleend. De verklaringen waarin wordt aangegeven dat tegenpartij mijn vrouw niet heeft gezien, worden door de verzekeraar afgewimpeld als “van horen zeggen” verklaringen en hij wil dan ook (omdat het moet) volgens artikel 185 niet meer dan 50% vergoeden.
De automobiliste heeft tevens in een verklaring naar haar verzekeraar een veel lagere snelheid doorgegeven dan wat ze daadwerkelijk reed.

Wat ons het meeste stoort is de opstelling van de verzekeraar van de tegenpartij.
Over het feit dat de automobiliste veel te snel een kruising heeft genaderd en mijn vrouw niet heeft gezien wordt niet gesproken. Ook dat ze al bijna de kruising over was toen ze werd geschept doet er niets aan af.
Het enige wat de verzekeraar aangeeft en hij blijft bij dat standpunt, is dat mijn vrouw geen voorrang heeft verleent aan zijn cliënt en dat mijn vrouw de schuldige is. En met de rest heeft hij niks te maken.

Wat is normaal in een situatie als deze. Is een 100% vergoeding te ver gegrepen? Wie is er nou schuldig en bij wie ligt de bewijslast. En wat zou in percentages dan eventueel wel een redelijke vergoeding zijn.
Voor ons is het nu eigenlijk meer een principekwestie geworden.

Beste vraagsteller,
in dit geval is volledige schadevergoeding inderdaad te ver gegrepen, Een verdeling van ongeveer 50% ligt eerder in lijn met de jurisprudentie. Uw vrouw heeft immers ook een verkeersfout gemaakt.

Beoordeel dit antwoord:

Reactie van de vraagsteller

Is dit niet een beetje kort door de bocht; immers een schadevergoeding van 50% is altijd van kracht ongeacht de schuldvraag(afgezien van opzet).
Moet er ook niet worden gekeken naar de omstandigheden.
Is er niet sprake van een causale verdeling?
Valt de automobiliste niets te verwijten, wat was de snelheid van het voertuig. Heeft ze adequaat gereageerd op de situatie, heeft ze bijvoorbeeld een poging gedaan om de aanrijding te voorkomen.

En wanneer is het gerechtigd om over te steken als er een auto van rechts komt? Dit heeft toch allemaal te maken met snelheid en afstand.
Stel er nadert stapvoets een auto van rechts die zo ook de kruising overgaat. Moet je als fietser bij wijze van spreken een kwartier daarop wachten of mag je op dat moment een weloverwogen keuze maken dat je daar nog wel makkelijk voor langs kan?


Beste vraagsteller,
ja er wordt ook gekeken naar de causale verdeling , maar u moet daarover onderhandelen of procederen. En in dit geval verwacht ik niet bijvoorbeeld 80%/20%. Als uw vrouw kan bewijzen dat de auto inderdaad snelheid vermeerderde i.p.v. verminderde wat moet naderende een kruising, bijvoorbeeld door overlegging van een politieverslag waaruit dat blijkt, dan is een andere verdeling wel mogelijk. Maar omdat er uiteindelijk weinig schade is, het is een principezaak voor u geworden moet u ook afwegen of het de moeite waard is het komende jaar/ jaren de geval elke dag met u mee te slepen. Want een verzekeraar buigt niet zo snel.
Ik adviseer u dus wel te onderhandelen met overleg van bewijs, zolang u daarvoor weinig kosten hoeft te maken, desnoods kan ik u verder helpen tegen een kleine vergoeding.

Beoordeel dit antwoord:

Beste vragensteller,

Op de eerste plaats wens ik uw echtgenote een voorspoedig herstel toe.

Zoals u zelf al opmerkt is art. 185 Wegenverkeerswet van toepassing. Dat betekent dat uw wederpartij - behoudens opzet of bewuste roekeloosheid - in ieder geval 50% van de schade van uw echtgenote moet vergoeden. Ook merkt u terecht op dat het bij die verdeling aankomt op de vraag wie in welke mate heeft bijgedragen aan het onstaan van het ongeval (de causale verdeling).

In uw vraag stelt u dat uw echtgenote besloot over te steken op het moment dat de auto nog ver weg genoeg was. Dit wordt kennelijk door de wederpartij betwist. Indien u deze stelling kunt aantonen, dan is het maar de vraag of uw echtgenote geen voorrang heeft verleend. Het bewijs van deze stelling zal echter wel door uw echtgenote moeten worden geleverd.

Voorts hecht er nogal wat waarde aan dat de automobilist uw echtgenote niet heeft gezien. Dat is inderdaad een fout. Indien u echter het versnellen door de auto niet kunt aantonen weegt deze fout even zwaar als de voorrangsfout van uw echtgenote. In dat geval is een 50/50 - 65/35 aangewezen.

Alleen wanneer u kunt aantonen dat de wederpartij opeens versnelde acht ik de kans aanwezig dat u een hoger schadevergoeding kunt bedingen. In letselschadezaken wil ik nog wel eens een verkeersongevallenanalist een onderzoek laten doen naar de vermijdbaarheid en verwijtbaarheid van de aanrijding. Dergelijke onderzoeken kunnen daarover duidelijkheid verschaffen, maar zijn niet goedkoop. Een beetje onderzoek is zo een paar duizend euro.

U schrijft dat uw echtgenote letsel heeft opgelopen. In dat geval geef ik u in overweging om contact op te nemen met een ervaren letselschadeadvocaat. Mogelijk dat er meer (letsel)schade aanwezig is dan u nu claimt. Indien u in de omgeving van het Westland (Den Haag-Rotterdam) woont, kunt u vrijblijvend contact met mij opnemen.
Succes!

Beoordeel dit antwoord:


Gratis antwoord op juridische vraag

Stel vraag