Overheid, Gemeente, Vergunning
Particulier
In de jaren '80 van de vorige eeuw, hebben mijn ouders een recreatie vergunning voor hun huis gekeregen. Dit was een wat knullig opgestelde vergunning waarin staat dat de vergunning geldig is voor de periode dat het hun bezit is.
Nu heeft mijn broer een tijdje het huis op zijn naam gehad omdat mijn vader het niet aankon.
Toen mijn vader overleden is, is het pand weet op naam van mijn moeder gezet.
Het is een monumentaal pand dat door mijn ouders van de ondergang gered is , het was een complete bouwval, en wordt gebruikt door mijn moeder, haar kinderen en kleinkinderen en achterkleinkinderen en als het vrij is wordt het aan toeristen verhuurd.
Wij menen dat de recreatievergunnung nog geldig is en hebben dat het laaste jaar ook 2 keer naar de gemeente gecommuniceerd.
De gemeente dreeg met een dwangsom.
Vandaag kregen wij antwoord van de gemeente dat ons bezwaar niet gehonoreerd wordt en eist nu een dwangsom van 1000 euro per dag met een maximum van 25.000 euro , ingaande morgen.
Zij baseren het erop dat ze geconstateerd hadden dat de woning op 9 mei recreatief verhuurd was, echter dit was niet het geval, het was een dochter met familie die erin zat.
.
De recreatievergunning: hield dat in dat uw familie mocht wonen en een deel van het huis mocht verhuren aan bijvoorbeeld toeristen? Wat was destijds de functie van het huis en volgens het huidig bestemmingsplan, nu ? Ik begrijp dat u de bezwaarfase al uit bent, ik ben wel nieuwsgierig naar de documenten in deze zaak. U mag ze sturen , vrijblijvend, nadat u direct contact hebt gemaakt.
Reactie van de vraagsteller
Ik schrijf dit namens mijn moeder van 91 jaar.(zoals zij het zou formuleren)
Historie : mijn man (Hofker) komt van Ameland zoals vrijwel alle Hofker's.
Het hele huis mochten we verhuren aan toeristen. In de praktijk zitten vaak mijn kinderen, kleinkinderen en de laatste tijd ook achterkleinkinderen , daar 1 of 2 weken, vaak in de schoolvakanties. Als wij er niet zaten , werd het verhuurt aan toeristen. Omdat het pand in de dorpskern van Nes, Ameland ligt, konden we het vrijwel het hele jaar verhuren.
De functie daarvoor : het huis uit 1684 was een bouwval, feitelijk onbewoonbaar al enige tientallen jaren. Mijn man en ik hebben het huis + het huis ernaast met hulp van Monumentenzorg van de ondergang gered.
De gemeente Ameland heeft een verordening op het gebruik van woningen.
In 1989 hebben mijn man en ik een ontheffing gekregen voor deze verordening voor de "periode" dat wij deze woning bezitten.
In deze ontheffing staan geen andere zaken dan dat de ontheffing ophoudt zodra eigenaar van woning er daadwerkelijk gaat bewonen, of bij overlijden van beiden.
Mijn man had Alzheimer in 2005 dat steeds erger werd. Hij wou van het huis af. Mijn zoon , die ook meegeholpen had, heeft noodgedwongen maar toegestemd en de zaak beheerd en mijn man werd er helemaal gek van en heeft het huis ook juridisch op naam van mijn zoon laten zetten.
Mijn zoon kreeg vervolgens ruzie met de gemeente Ameland en het huis dreigde gebruikt te worden door serveersters in de hotels, er zijn al diverse woningen op Ameland zo uitgewoond, en ik en mijn kinderen, kleinkinderen etc. zouden er niet meer kunnen verblijven.
Mijn man was overleden (15 mei 2012) en ik interpreteerde de (knullige) ontheffing gekregen van de gemeente Ameland als zijnde nog geldig en met de hele familie hebben we mijn zoon zover gekregen het huis terug op mijn naam te zetten, waardoor ik weer voldeed aan de "periode" dat ik woning bezit.
Dit is in het najaar van 2016 gedaan, zodat ook nu, ik en mijn kinderen etc. ook deze maanden weer lekker vakantie kunnen vieren op Ameland.
ik vind het nog steeds een complex verhaal, maar een vergunning voor exploitatie is niet van toepassing op gebruik door directe familie, althans zo zou de taalkundige en doelmatige uitleg moeten worden begrepen. Verder kunt u ook nog in het bestemmingsplan kijken hoe de gemeente dat ziet. U moet eerst direct contact maken en daarna kun tu mij de documenten sturen in e-mail bijlagen.
De door u genoemde recreatievergunning zal een ontrekkingsvergunning op grond van de huisvestingsverordening zijn. Als zou deze niet correct zijn opgesteld is deze destijds niet bestreden en daarmee als correct aan te merken. Uiteraard is het de vraag of deze vergunning nog geldend is.
Ik begrijp dat u en uw gezin de woning gebruik als een ‘tweede woning’. Op basis van de huisvestingsverordening kan het omzetten van een gewone woning in een ‘tweede woning’ worden aangemerkt als een onttrekking en zou een onttrekkingsvergunning nodig kunnen zijn. Als de eerdere vergunning niet meer geldende zou zijn en daadwerkelijk een dergelijke vergunning vereist is, is het college in principe verplicht bestuursrechtelijk op te treden. Dat lijkt ook te zijn geschied.
In het kader van bestuursrechtelijk optreden tegen een vermeende onttrekking zonder vergunning zou het college in principe moeten nagaan of er mogelijkheden zijn voor legalisatie. Uiteraard dient men te onderzoeken of daadwerkelijk sprake is van een strijdige (illegale) situatie.
Tegen de beslissing op bezwaar kan beroep worden ingediend. Let op de termijn voor het indienen. Indien er geen beroep wordt ingesteld wordt het besluit (last onder dwangsom) onherroepelijk.