Stel vraag

Familie, Scheiden, Alimentatie

Particulier


Mijn ex en ik zijn nu 6 weken uit elkaar. We hebben samen een zoon van 14 maanden. Uit een eerder huwelijk heb ik al 2 kinderen. Met hun moeder heb ik al 5 jaar een prima en succesvol co-ouderschap. Mijn ex met wie ik recent uit elkaar ben wil geen co-ouderschap, we spraken mondeling af dat onze zoon bij haar woont, en om het weekend bij mij en zijn broer en zus is. Na ons zoontje een paar weken de tijd te hebben gegeven om met zijn moeder in het nieuwe huis te wennen is het voor mij nu tijd om de weekendregeling te gaan vormgeven. Mijn ex wilde dit voorlopig steeds nog niet, het zou te onrustig zijn. Tot op heden heb ik hem alleen een paar middagjes mogen zien, van een huiselijke situatie met blijven slapen is gen sprake.Nu zijn we ca 6 weken verder, maar nog steeds wil ze nog niet dat hij bij mij slaapt. Ze blijft aangeven dat het niet in het belang van onze zoon is, en dat het te onrustig is. Zelf Sinterklaas vieren kan ik zo niet. Daarnaast weigert ze een ouderschapsplan op te stellen, waarin we de omgangsregeling en de alimentatie afspreken. We woonden samen zonder samenlevingsovereenkomst. Ik ben de biologische vader, heb het kind erkent en we hebben samen gezag. Wat kan ik nu doen om toch een band met mijn zoon op te bouwen? En heb ik daar een (kostbare) advocaat voor nodig?

U hebt de medewerking van uw ex nodig om het contact met uw zoontje in te vullen. Weigert zij mee te werken aan de afgesproken regeling en/of verdere invulling van het contact tussen u en uw zoontje, dan kunt u een procedure starten waarin u de rechter om vastlegging van de afgesproken regeling of een door u gewenste regeling vraagt. U bent de vader van het kind en u bent samen met mevrouw met het ouderlijk gezag belast; u hebt dan recht op omgang. Alleen in zeer uitzonderlijke omstandigheden wordt het recht op omgang ontzegd, in uw situatie lijkt van die omstandigheden geen sprake te zijn.

Als de rechter een contactregeling vastlegt, is het niet zo dat aan de niet nakoming daarvan direct een dwangmiddel wordt gekoppeld. Over het algemeen is het zo dat pas als mevrouw de door de rechtbank vastgestelde regeling ook niet naleeft, u eventueel in een kort geding procedure nakoming kunt vragen, bij gebreke waarvan bijvoorbeeld dwangsommen worden verbeurd.

Als u een procedure start moet u er rekening mee houden dat mevrouw een eigen verzoek kan doen, bijvoorbeeld om vastlegging van kinderalimentatie.

Voor het voeren van een procedure hebt u een advocaat nodig. Wat betreft de daaraan verbonden kosten merk ik op dat er een systeem van gefinancierde rechtsbijstand is, waar u voor in aanmerking komt indien uw inkomen en vermogen aan bepaalde voorwaarden voldoet. Dit wordt ook wel een toevoeging genoemd. U kunt op de site van de Raad voor Rechtsbijstand, www.rvr.org , nakijken of u aan de voorwaarden voor een toevoeging voldoet. Is dat het geval dan zullen de kosten van de advocaat voor een groot deel door de overheid worden betaald, met uitzondering van een door u zelf te betalen inkomensafhankelijke eigen bijdrage. Naast de advocaatkosten zijn aan een procedure nog enkele kosten verbonden, die u zelf moet voldoen. U moet dan deken aan griffierecht. Aan de rechtbank zult u griffierecht moeten betalen voor het mogen voeren van de procedure, dat dient u zelf te voldoen. Als aan u een toevoeging wordt verstrekt, wordt op dit bedrag een korting verleend. U moet er qua kosten verder rekening mee houden dat bij een verzoekschrift enkele uittreksels (geboorteakte e.d.)_gevoegd moeten worden, de kosten verbonden aan het opvragen zult u eveneens zelf moeten voldoen.
Komt u niet voor een toevoeging in aanmerking dan dient u de advocaat zelf te betalen.

U kunt altijd contact met mij opnemen voor meer informatie.

Beoordeel dit antwoord:

Reactie van de vraagsteller

Dank voor uw uitgebreide antwoord. In hoeverre kan ik deze kosten verhalen op de moeder? Zij is immers de weigerende partij en noopt mij mogelijk tot deze stappen.


de rechter kan een proceskostenveroordeling uitspreken, maar mijn ervaring (bijna 12 jaar) is dat dit zelden gebeurt in familierechtzaken. Ieder moet de eigen kosten betalen ook al wordt u wel gedwongen om stappen te zetten doordat de ex-partner niet meewerkt. .
Vriendelijke groet,

Beoordeel dit antwoord:


Gratis antwoord op juridische vraag

Stel vraag