in 2002 scheidden mijn ouders. Mijn vader (nu 64 jaar) heeft toen een chalet op een recreatiepark gekocht. Voor hij het chalet daadwerkelijk kocht, informeerde hij eerst bij de gemeente of hij kon blijven wonen. Dit zou geen probleem zijn. Als de gemeente een negatief advies had gegeven, had mijn vader nooit een chalet van 100.000 EURO aangeschaft.
Tot afgelopen maart 2015 heeft hij zonder problemen permanent in het chalet gewoond. Hij staat er ook ingeschreven en betaalt de gemeentelijke belastingen. De gemeente wist dit dus. Nu beroept de gemeente zich op een besluit van 2000 (dus voor de aanschaf) waarin staat dat permanente bewoning niet mag. De handhaving ervan begint dus pas in 2015. Wij hebben richting de gemeente bezwaar aangetekend. Verder vroegen wij een Persoonsgebonden Gedoogbeschikking aan. Ondanks al onze argumenten (13 jaar zonder bericht van de gemeente gewoond, kapitaal vernietiging want chalet is niets meer waard bij verkoop, mondelinge toezegging in 2002 en nog veel meer), handhaaft de gemeente een afwijzend standpunt. Zij gaan op geen enkele wijze in op onze argumenten. Ze beroepen zich slechts op het besluit van 2000.

Wij lopen tegen een muur van ambtenarij aan. Zelf denken we dat mijn vader een sterke zaak heeft tegen de gemeente. Wij zouden graag van een van u horen of wij juridisch gezien 'een poot hebben om op te staan'.

Namens mijn vader hoor ik graag van u.