Een erkenning kan door drie personen worden vernietigd, waaronder de erkenner en de moeder. Grond hiervoor, indien dit verzoek wordt gebaseerd op artikel 1:205 BW, is dat er sprake moet zijn van een wilsgebrek. Dit betekent dat sprake moet zijn van bedreiging, dwaling, bedrog, of (indien de erkenner en/of de moeder minderjarig is) misbruik van omstandigheden.

Ook het kind kan een erkenning doen vernietigen. Dat zal een bijzonder curator namens het kind moeten verzoeken en er geldt dan voor het kind wel een veel ruimer juridisch beoordelingskader. Indien een rechter dit namelijk in het belang van het kind acht, kan een erkenning worden vernietigd. Indien een beroep wordt gedaan op misbruik van omstandigheden, dient dit wel te hebben plaatsgevonden tijdens de minderjarigheid van de moeder (of tijdens de minderjarigheid van de erkenner, indien hij zich daarop beroept). Op degene die vernietiging verlangt, rust de stelplicht en de bewijslast ter zake van de betreffende feiten. Zie in dit verband Hoge Raad 2 mei 1997 (LJN ZC2363).

Een verzoek tot vernietiging op grond van artikel 1:205 BW kan in alle gevallen slechts worden toegewezen indien vaststaat dat de erkenner niet de biologische vader is (zie ook Hof Den Bosch, 2 april 2007, LJN BA5685).

Indien de erkenner tevens de biologische vader is, kan de erkenning overigens ook worden vernietigd op grond van de algemene wilsgebrekenregeling in Boek 3 (artikel 3:44 BW).

Dat is zeer waarschijnlijk onmogelijk. De minister gaat over naamswijziging. U kunt informatie betrekken bij de rijksoverheid: http://www.justis.nl/Producten/naamswijziging/achternaamwijzigen/