Beste vraagsteller,

U geeft terecht aan dat het voor een nul-urencontract geldt dat u betaald krijgt voor de uren dat u werkelijk werkt. Echter, is het belangrijk rekening te houden met, zoals het in juridische termen wordt genoemd: "rechtsvermoeden van de omvang van de arbeid". Dit houdt in dat een werkgever u niet altijd kan houden aan een nul-urencontract. Volgens de wet bestaat er namelijk na drie maanden een ‘rechtsvermoeden’ dat de omvang van de arbeidsovereenkomst gelijk is aan het gemiddelde aantal gewerkte uren van de laatste drie maanden.
Het is dan alleen nog mogelijk een werknemer minder uren op te roepen dan de laatste drie maanden, als hij daarmee instemt. Is dat niet het geval, dan kan de werknemer zich beroepen op zijn recht op arbeid. De werknemer moet overigens dan wel beschikbaar zijn om die ‘extra’ uren in te vullen.

Wat betreft de betaling, dient de werkgever wettelijk gezien te houden aan het uitbetalen van minimaal 3 uur. Dus ook indien een werknemer voor één of twee uur wordt opgeroepen. Dit geldt als aan één van onderstaande voorwaarden is voldaan:
- De werknemer heeft een contract voor minder dan vijftien uur per week en er zijn geen afspraken gemaakt over werktijden;
- Er is geen vaste afspraak over het aantal te werken uren per week.

Let op, er zijn mogelijkheden om af te wijken bij CAO in het nadeel van de werknemer. Kijk dus goed wat er in het CAO staat. Nu er wordt aangegeven dat de werkgever werkelijk 1 uur mag uitbetalen, indien u 10 dagen van te voren opgeroepen wordt. Wanneer dit niet is opgenomen in uw CAO, neem dan contact op met uw werkgever.
Vraag desnoods aan uw werkgever op welke juridische gronden hij dit baseert en waar dit is opgenomen.

Beste vraagsteller,

Indien er niet is afgeweken bij CAO, dan geldt de wettelijke regeling.
Zoals gezegd, maak het bespreekbaar bij uw werkgever en vraag op welke regeling dit gebaseerd is.

Mocht u er niet uitkomen met uw werkgever, kunt u een mediation traject starten en/of afdwingen via de rechter.