Het recht van overpad wordt dan in twee delen gesplitst ingevolge artikel 5:76BW, tenzij in de akte ervan is afgeweken.

U heeft het dienende erf, uw buren hebben het heersende erf (zo noemt men dat in de wet). Het kavel ten behoeve waarvan het recht van overpad is gevestigd, wordt opgedeeld in twee verschillende kavels. U krijgt er dus een buur bij, die zich op land bevindt, ten behoeve van wie een recht van overpad is gevestigd.

Het erf van uw buren wordt verdeeld. De wet verbindt daar het gevolg aan dat het recht van overpad blijft bestaan 'ten behoeve van ieder gedeelte, ten voordele waarvan zij kan strekken.' (5:76 Burgerlijk Wetboek). In beginsel hebben beide buren dus recht van overpad.

Uw vraag is vervolgens natuurlijk: waar ligt de grens van wat u, de eigenaar van het dienende erf, moet dulden? Dat valt niet kort te beantwoorden. Dat is afhankelijk van de inhoud van de akte en van de plaatselijke gewoonte (5:73 Burgerlijk Wetboek) (is in de akte van vestiging verzwaring van de erfdienstbaarheid uitgesloten? Dat gebeurt soms). Hebben de 'nieuwe buren' het recht van overpad nodig om te komen en gaan van en naar het huis en de openbare weg? In dat geval schijnt het dulden mij redelijk. Indien het recht van overpad nutteloos is, lijkt me dat weer anders

Indien u meent dat de extra buren geen recht van overpad zouden moeten hebben, kunt u wijziging of opheffing van het recht van overpad vragen bij de rechter (5:78 Burgerlijk Wetboek). Dan moet u wel aantonen dat ongewijzigde instandhouding naar redelijkheid en billijkheid niet van u kan worden gevergd.

Mocht u interpretatieproblemen hebben, u kunt direct contact met mij opnemen. Interpretatie van dit soort aktes is mijn specialiteit.