Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Beste vraagsteller,
zoals ik het zie heeft u nog wat te vorderen van uw ex en uw ex van u. De beide bedragen zijn bijna gelijk , waarom verrekent u deze bedragen niet met elkaar?
Reactie van de vraagsteller
Dank voor uw antwoord. Misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest. De gezamelijke schuld was 51.000. Dus ieder 25.500. Ik heb haar dus ruim € 13.000 gematst (tegemoetkoming omdat ze nogal moeilijk deed over co-ouderschap en daar uiteindelijk mee akkoord ging)
kopie convenant (de leden vallen onder hetzelfde artikel)
1. De schuld wordt vastgesteld op € 51.000. Hiervan wordt € 12.000 euro toegeschreven aan de vrouw. Het overige deel wordt toegeschreven aan de man.
2. Gelet op de verdeling van de gemeenschap ziet de vrouw af van partneralimentatie en komen partijen overeen dat deze afspraak niet bij rechterlijke uitspraak zal kunnen worden gewijzigd op grond van een wijziging van omstandigheden.
3. De man en de vrouw zijn ervan op de hoogte dat deze afspraak niet in de weg staat aan een eventueel verhaalsrecht door de gemeentelijke sociale dienst op grond van de wet Werk en Bijstand c.q de bijstandswet
Ik vraag me overigens ook af of ik die schuldenverdeling niet nietig kan laten verklaren als zij niet aflost en tevens niet meer afziet van (partner)alimentatie. Officieel was het namelijk dat de schuld bij helfte zou moeten worden gedeeld. Kan lid 1 dus worden veranderd als lid 2 wordt verworpen of als zij niet aflost?
Beste,
uw ex vrouw is dus bevoordeeld in het convenant dat in principe moet gelden als finale kwijting. Alleen als u bedrog of dwaling van de omstandigheden kunt bewijzen kan het convenant worden open gebroken. Hiervoor is een gerechtelijke procedure nodig.
Overigens kunt u wel uw ex sommeren tot betaling van hetgeen is overeengekomen in het convenant. Dit ook uiteindelijk afdwingen via gerechtsdeurwaarder en rechter.
Reactie van de vraagsteller
Dank voor uw antwoord. Ik kan dus als civiel persoon een 'sommatiebrief' schrijven, waarin ik haar sommeer te betalen. Doet zij dit niet, dan kan ik dat afdwingen. Echter maak ik dan gerechtelijke kosten (al is het een eigen bijdrage van € 100,-). Kan ik die kosten bij voorbaat op haar verhalen waarbij ik dat in de sommatiebrief zet? Er is bovendien geen aflossing vastgesteld bij de scheiding, is er een richtlijn voor een redelijke aflossing? Tevens betaal ik nog altijd rente over dat oorspronkelijke bedrag, terwijl het bedrag toen is 'vastgesteld'. Kan ik de rente die ik betaal over dat bedrag redelijkheidshalve gewoon doorbelasten?
Beste vraagsteller,
als er geen aflossingsafspraak is vastgelegd geldt dat de schuld direct opeisbaar is. Meestal wordt in het convenant ook een afspraak gemaakt over de aflossing van termijnen en kan de geldverstrekker aan deze regeling meewerken. U zou het convenant op dat specifieke punt aan kan vullen en aanhechten.
Een sommatiebrief schrijft u zelf. Wat door u teveel betaald is mag u terugvorderen als gevolgschade en bijtellen op de totale vordering welke toch al in zijn geheel opeisbaar was.
De betalingsregeling moet wel redelijk zijn, dat wil zeggen het heeft weinig nut om iets af te dwingen waarvan u vooraf weet dat het onmogelijk is, dus wees redelijk daarin. Uw ex moet echter meewerken aan de betalingsregeling want u hebt regresrecht voor het deel dat van uw ex partner is, aflossing en rente.
Uiteindelijke kosten van het afdwingen bij de rechter zijn griffiekosten en deurwaarderskosten. Deze kosten zijn voor de verliezende partij.