Dank voor uw reactie meneer Crawfurd. Mijn vriendin heeft denk ik juist voor haar gezin gekozen door een time-out in te stellen. De gescheiden woonsituatie maakte duidelijk dat zij de druk niet meer aan kon en haar man onder het 'juk' van zijn ex uit moest komen. Deze gescheiden situatie was niet wat zij willen, ook niet voor hun zoon. Het was erg verdrietig allemaal. Na 3 kwart jaar in zeer goed contact hebben zij dan ook expliciet voor hun 'kerngezin' gekozen.
Echter haar man wil ook omgang met zijn oudere kinderen en geeft al sinds de 'time-out' bij zijn ex als bij zijn kinderen aan dit zelf met zijn puber kinderen te willen regelen. toen hij op een ander adres woonde kon dit omdat zijn ex niet wist waar, maar nu woont hij weer thuis. De eigen afspraken zouden op beider verzoek doorgezet moeten kunnen worden, maar daar is flexibiliteit voor nodig vanuit zijn ex. Grootste probleem is dat zijn ex alles naar haar hand wil zetten; zij vindt dat ze recht heeft op 'vrije weekends' (wat jaren het geval is geweest) en dus wordt omgang of afgedwongen of afspraken worden geblokkeerd. En als er een afspraak is tussen man en kind, dan krijgt de zoon (17) een rugzak mee met de boodschap niet thuis te hoeven komen voor zondagavond. Het is geen kind dat zich verweert dus hij was angstig om terug naar huis te moeten gaan. Toen de kinderen onlangs gedropt werden op een kruispunt in het dorp en voor een dichte deur stonden zijn zij naar hun tante gelopen. Zij heeft hen opgevangen en de volgende ochtend thuis gebracht. De ex was hier boos over en heeft gedreigd een volgende keer de sloten te vervangen. Tante heeft melding gedaan bij het AMK, man van mijn vriendin ook en een andere vriendin uit onze vriendenclub. Antwoord is steeds; wij kunnen niets doen.
Omdat er continue druk op staat (gaat er volgende week wat gebeuren, hoe loopt de zomervakantie etc), overweegt de man een rechtzaak waarin hij officieel de omgangsregeling wijzigt naar 2 dagen door de week (ivm weekend-werk), dit met akkoord van mijn vriendin overigens (zij snapt dat dit ook voor haar man belangrijk is en ziet ook in dat dit geen jaren meer duurt). Ex heeft al laten weten niet akkoord te gaan, zij houdt vast aan de weekends en vindt dat de man ander werk moet zoeken dat door de weeks is. De vraag is natuurlijk ook wat de kinderen echt zelf willen (zij worden uiteraard ook beïnvloed door hun moeder). De jongen is zo beschadigd dat hij altijd meepraat met de wind die waait, en de dochter geeft al aan door de weeks onhandig te vinden.
Het lijkt een soort impasse, met alleen maar verliezers. Kan mijn vriendin een rechtzaak starten om af te dwingen dat er geen omgang in haar huis plaatsvindt of is dit ridicuul? Of is het toch raadzaam dat haar man een wijziging omgangsregeling start en heeft dit (gezien de leeftijd van de kinderen) nog kans van slagen ? (dank u voor uw tijd en advies)

NB. de ex werkt idd als onderzoekster, en kent daarmee de mazen van de wet. Zij heeft gedreigd met een rechtzaak, maar nu de man van mijn vriendin dit werkelijk overweegt, maakt ze een terugtrekkende beweging. Wij als vriendinnen maken ons uiteraard vooral zorgen om onze vriendin en haar kind, maar willen ook het beste voor haar man.

helder, maar wel teleurstellend. Het lijkt wel of niemand hier mee uit de voeten kan. Overal kom je op een dood spoor.
Mijn vriendin gaf aan dat de eerder in de arm genomen advocaat ook op 2 gedachten hinkt; zelf een zaak starten of haar dit laten doen. Iig is het gedoe er voor mijn vriendin niet minder om, en weten we nog steeds niet of zij ook recht van spreken heeft. Zij moet toch ook voor haar gezin kunnen staan zou je zo zeggen.
Iig bedankt voor uw inzet.