Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Wie mag beslissen of de belangenbehartiging met een PGB te complex is?
Vrouw met Alzheimer (WLZ5 -indicatie), onder beschermingsbewind gesteld. Thuiswonend met mantelzorgende zoon, die graag PGB-hulpverlener wil worden. In een MDO is de aanvraag van de PGB goedgekeurd (huisarts, case manager dementi en specialist ouderengeneeskunde en mentor).
Het zorgteam staat volledig achter mij als mantelzorger en vinden het verantwoord dat ik het grootste deel van de (dementie)zorg op me neem als PGB-hulpverlener.
Tijdens de aanvraag vertelde de mentor dat er een kink in de kabel zat, omdat de bewindvoerder het PGB niet wilde beheren, vanwege de aan het PGB verbonden eisen. Hoofdelijke aansprakelijkheid, etc. kwam tot de conclusie dat zij dit niet wilden gaan beheren.
De mentor gaf aan dat er waarschijnlijk een weigerbeschikking van het zorgkantoor zou komen op de PGB-aanvraag, omdat er geen gewaarborgde hulp was (of gevonden kon worden, waar het zorgkantoor vertrouwen in had). Ik gaf aan dat ik van het zorgkantoor wel gewaarborgde hulp zou mogen zijn (omdat ik eerstelijns familielid ben) en die taak ook graag zou willen invullen. Hier kwam geen reactie op van de mentor. Zij wilde niet meer over PGB praten.
Later kwam naar voren dat ze zelf geen gewaarborgde hulp wilden zijn of geen PGB wilden beheren, vanwege het op de achtergrond spelende familieconflict.
Vraag:
Kunnen de bewindvoerder en mentor samen bepalen dat de belangenbehartiging door een PGB te gaan beheren te complex is, omdat zij zeggen niet te kunnen (of willen) voldoen aan de PGB-eisen (hoofdelijke aansprakelijkheid gewaarborgde hulp en het controleren of de gedeclareerde zorg ook is geboden) en ook nog te maken hebben met een familieconflict dat speelt op de achtergrond (de familie wil niet dat de zoon de PGB-hulpverlener wordt) en escalatie van dat conflict willen voorkomen?
Kan de bewindvoerder worden verplicht om toch het PGB te gaan beheren?
Het zorgteam staat volledig achter mij als mantelzorger en vinden het verantwoord dat ik het grootste deel van de (dementie)zorg op me neem als PGB-hulpverlener.
Tijdens de aanvraag vertelde de mentor dat er een kink in de kabel zat, omdat de bewindvoerder het PGB niet wilde beheren, vanwege de aan het PGB verbonden eisen. Hoofdelijke aansprakelijkheid, etc. kwam tot de conclusie dat zij dit niet wilden gaan beheren.
De mentor gaf aan dat er waarschijnlijk een weigerbeschikking van het zorgkantoor zou komen op de PGB-aanvraag, omdat er geen gewaarborgde hulp was (of gevonden kon worden, waar het zorgkantoor vertrouwen in had). Ik gaf aan dat ik van het zorgkantoor wel gewaarborgde hulp zou mogen zijn (omdat ik eerstelijns familielid ben) en die taak ook graag zou willen invullen. Hier kwam geen reactie op van de mentor. Zij wilde niet meer over PGB praten.
Later kwam naar voren dat ze zelf geen gewaarborgde hulp wilden zijn of geen PGB wilden beheren, vanwege het op de achtergrond spelende familieconflict.
Vraag:
Kunnen de bewindvoerder en mentor samen bepalen dat de belangenbehartiging door een PGB te gaan beheren te complex is, omdat zij zeggen niet te kunnen (of willen) voldoen aan de PGB-eisen (hoofdelijke aansprakelijkheid gewaarborgde hulp en het controleren of de gedeclareerde zorg ook is geboden) en ook nog te maken hebben met een familieconflict dat speelt op de achtergrond (de familie wil niet dat de zoon de PGB-hulpverlener wordt) en escalatie van dat conflict willen voorkomen?
Kan de bewindvoerder worden verplicht om toch het PGB te gaan beheren?