Waar doe ik wijs aan mbt het regelen van omgang met mijn ex?

Ik zou graag juridisch advies inwinnen. De vragen die ik heb zijn als volgt :

- kan een rechter erkenning of ouderlijk gezag afwijzen? 
-heeft een vader meer rechten als er al omgang, dus contact is? 
-Wat is met het oog op een mogelijke rechtszaak en tactische keuze? (stopzetten omgangsregeling of juist voortzetten? In gesprek blijven of juist het contact verbreken? ) Ik denk liever niet zo, maar ik sluit niet uit dat hij de rechtbank ik gaat.

Hieronder zal ik mijn situatie verder toelichten. 

Tijdens de geplande zwangerschap is mijn ex met 12 weken zwangerschap bij mij weg gegaan. Ik heb hem tijdens de zwangerschap tot 34 weken de kans gegeven om te erkennen (daarna wilde ik totdat ik weer aan het werk zou gaan onbezorgd genieten van m'n verlof) , hier heeft hij niet voor gekozen. Dit was hem geadviseerd door juristen, ik vermoed omdat hij dan alimentatie plicht zou hebben. 

Hij heeft aangegeven dat hij ook het ouderlijk gezag wil hebben, hier heb ik vanaf het begin 'nee' op gezegd. Dit ivm met de onzekerheden in zijn leven. En relatie in Brazilië, geen eigen woon - en verblijfplaats en geen inkomsten. 

Vanaf de geboorte van m'n dochter is vader drie keer per week en aantal uurtjes langs geweest in mijn huis. 

Vanaf ongeveer een jaar heeft vader aangegeven toch te willen erkennen en ook de omgang te willen met zijn dochter, waarbij ze bij hem komt en ook zou slapen. Ik heb toen aangegeven dat er afspraken op papier moesten komen, zodat er duidelijkheid komt. We zijn naar een mediator gegaan. 

Dat proces verloopt zeer moeizaam en is nog steeds niet afgerond (er is dus geen erkenning en gezag). In eerste instantie werden we het niet eens over wel of niet overnachten bij vader en hebben we advies ingewonnen bij een onafhankelijk kinderpsycholoog. Zij heeft aangegeven dat contact met de vader belangrijk is en ik vind ook dat mijn kind recht heeft op het leren kennen van haar vader. De kinderpsycholoog heeft geadviseerd om niet te slapen bij vader, maar wel twee keer per week bezoek in het huis van moeder waarbij moeder niet thuis mocht zijn. Vader heeft aangegeven dat het voor hem zeer ongemakkelijk voelde om in mijn huis te zijn en dat hij m'n dochter graag twee keer bij hem thuis wilde hebben. 

Per december 2020 is de omgangsregeling gestart waarbij m'n dochter twee dagen per week (zonder overnachting) naar vader gaat. 

Daarnaast is er een afspraak gemaakt over de hoogte van het alimentatie bedrag. Vader heeft tot op heden niet betaald, want het document is niet ondertekend. Hij is inmiddels voornemens om dit met terugwerkende kracht terug te betalen. Dit staat zwart op wit, maar ik ben benieuwd of hij dit daadwerkelijk gaat doen.

Voor mij voelt dit zeer vervelend en als één richtingsverkeer. Ik ben tegemoet gekomen aan veel van zijn wensen, maar er komt niks terug. Dit heb ik uiteraard meerdere malen mondeling, per mail en tijdens de mediation besproken. 

Ten derde waren we het niet eens over de vorm van het document waarin de afspraken worden vast gelegd. Vader wil een A4 met korte afspraken. Ik wil een ouderschapsplan. Uiteindelijk ben ik akkoord gegaan met een afspraken document, maar de mediator gaf aan dat hij veel punten miste, dus nu werken we toch met een ouderschapsplan. 

Daarnaast is er nog een laatste en meest belangrijke punt w het niet over eens worden. De kinderpsycholoog heeft geadviseerd om t/'m 4 jaar niet bij vader te slapen. Vader wil nu dat er in het ouderschapsplan komt tot 4 jaar. Zijn reden is dat het plan voor een jaar geldig is. Ik heb aangegeven hier niet mee akkoord te gaan. Dit is niet onderhandelbaar vanuit mij. Als ik dit nu vastlegt ben ik voor mijn gevoel mijn rechten kwijt en wordt het advies genegeerd. Hij gaat nu nadenken wat hij hiermee wil. 

Ik heb de angst dat als we geen overeenkomst vinden in de afspraken hij naar de rechtbank gaat waar vader zowel erkenning als ouderlijk gezag eist een dit ook zal krijgen. 

Waar doe ik wijs aan?