Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Recht op sieraden na overlijden moeder?
In 2004 is onze lieve moeder overleden. Ik werd door een notaris aangewezen als diegene die voor mijn moeder alles zou regelen na haar overlijden. Ik heb hier wel hulp gekregen van mijn oudste zus, waar ik altijd een goede band mee heb. Nu heeft deze zus na het overlijden van mijn moeder (er was géén codicil) in goede trouw al haar sieraden meegegeven aan mijn jongste zus. Onder het motto "kijk, zoek wat uit en kom er mee terug". Dit heeft mijn oudste zus zéker niet gedaan om ons te benadelen. Echter, mijn jongste zus is nooit met de spullen terug gekomen in die 19 jaar. Heeft nooit een goed contact met moeder gehad, en altijd iedereen tegen elkaar opgehitst. Mijn oudste lieve zus heeft al die jaren haar beklag bij mij gedaan, ondanks dat zij de sieraden zelf heeft meegegeven. Terwijl deze onder iedereen verdeeld moesten worden. Zonder codicil, ook voor de zoons. Zo heb ik gelezen. Klopt het dat mijn oudste zus de sieraden eigenlijk niet mee had moeten geven zonder mijn toestemming? Nogmaals ik ben niet boos op haar, zij heeft het goed bedoeld. Nu komt mijn broer ineens met het verhaal dat zij , mijn jongste zus de sieraden wilde verkopen. Dit willen de oudste zus, mijn broer en ik echter niet. Na veel gedoe is mijn jongste zus pas hier geweest na al die jaren mét de sieraden! Ze is ermee naar mijn oudste zus gegaan die inmiddels bijna 82 is. Zonder dat mijn broer en ik het wisten. Daar heeft mijn oudste zus een fout gemaakt naar mijn mening. Ze neemt een mooie ring en geeft wéér de rest mee met mijn jongste zus. Terwijl ik na 19 jaar weer niks uit heb kunnen zoeken. Ik heb wel moeders trouwring, mijn jongste zus die van onze vader. Prima, maar er waren meer mooie sieraden. Mijn jongste broer interesseert het niet. Maar mij wel. Ik heb altijd met veel liefde voor mijn moeder gezorgd. Mijn jongste zus nóóit, die woont in Hilversum. Wij allemaal in Venlo. Zij had niet eens een warme band met mijn moeder, maar nam wel alles mee. Mijn moeder had dus geen codicil en had ook niks op papier welke sieraden naar wie moesten gaan na haar overlijden. Alleen ik was hier degene die na moeders dood via de notaris alles af moest handelen. Nogmaals ik neem mijn oudste zus niks kwalijk. Maar ik lees overal op internet dat mocht mijn moeder geen codicil hebben, sieraden ook onder zoons verdeeld moeten worden. Mijn moeder was me zeer dierbaar. Het gaat niet eens op de eerste plaats om de sieraden, maar om het principe. Wat klopt er in dit verhaal, en wat was niet goed?