Oplossing geschil opvoeding?

Ik en mijn (ex) partner zijn voornemens uit elkaar te gaan, echter in deze markt is het erg moeilijk een huis te vinden dus leven nog onder 1 dak. We hebben 2 kinderen. Ik ben Nederlands, zij Chinese. We staan lijnrecht tegenover elkaar in de opvoeding. De kinderen zijn bij mij erg vrij tot een grens is bereikt. Zij is juist het tegenovergestelde.
Waar ik met name over val, naast dat ze zich jaren heeft onttrokken aan het 'ouder' zijn, want werk etc was belangrijker, is dat de kinderen verplicht Chinees moeten leren en dan vooral de manier waarop. Het is altijd in de avond en in het weekend, ze zijn dan moe (maken lange dagen op de opvang en school) maar als ze in slaap vallen maakt ze ze wakker, het is nooit goed of voldoende, fouten maken is uit den boze. En als het haar niet zint pakt ze hun spullen af tot het in haar ogen goed genoeg is, dus je weet nooit wanneer het dan wel goed is. Heel vaak is het huilen en gillen en nagenoeg altijd moet ik hier tussen springen om het te stoppen. We hebben al vaker gehoord van school en de opvang dat de kinderen vaak erg moe zijn maar dat maakt haar niet echt uit, want het is belangrijk dat ze Chinees leren, leren doorzetten en discipline krijgen. Ben ik het wel mee eens maar niet zo.
Wat me nog angstiger maakt is als ik ooit een eigen huisje vind, dat ik ze niet meer kan beschermen, dat ze uit het zicht raken.
School en opvang kunnen, ondanks dat ze wel wat dingen zien, niet veel voor ons betekenen. De bso heeft nu wel recent 'opvoedhulp' ingeschakeld dus daar wacht ik nu met smart op.
Mijn zoon heeft een psychologische test gehad omdat hij moeite heeft met leren en snel denkt dat alles zijn schuld is. Maar dit was volgens haar allemaal onzin, hij zou onder druk zijn gezet.. Mijn dochter is meer een binnenvetter dus ben bang wanneer het bij haar eruit komt.
Ik zie dit helemaal mislopen op den duur. In mijn beleving worden de kinderen zo mentaal helemaal gesloopt wat zeker nu al problemen oplevert en zeker ook in de toekomst, en dit doet me enorm verdriet.
Wat ik hier vertel is maar een deel van wat er speelt. Ik kan hier ook niet tegenop, vooral ook omdat ze me elk moment op straat kan zetten daar dit huis van haar is. Dus ik loop op eieren..
Ik weet het gewoon niet meer, ik heb Veilig Thuis ook al gebeld maar ondanks de goede adviezen kan ik hier verder niet veel mee. Tenzij ik een melding maak maar dat werd me, om de fase waar we nu in zitten, sterk afgeraden..