Onterecht beschuldigd van diefstal

Afgelopen vrijdag werd ik door de manager van de Supermarkt uitgenodigd voor een bakje koffie. Aangezien ik deze man goed ken en ik elke week wat folders bij hem breng en ik 4x per week in de winkel kom, zocht ik daar niks achter. Eenmaal op kantoor begon het gesprek joviaal. Maar heel snel sloeg de sfeer om, want ze hadden gezien dat ik donderdag een pakje Conimex niet gescand had met de zelfscan en ook niet afgerekend had. Helaas had ik de week daarvoor per ongeluk ook 2 kratten Jupiler vergeten scannen, maar gelukkig door steekproef kon ik ze nog afrekenen. Echter op die beelden zou ik nerveus rondkijken, dat is ook zo want ik baalde dat ik dat was vergeten. Echter geloofden ze dat verhaal niet. Maar omdat ik graag gezien ben op het dorp en ook bij de voetbal betrokken ben, besloot hij het gesprek met mij aan te gaan. Het werd echter nogal eenzijdig. Nu mag u weten dat ik PTSS heb en daardoor heel snel dichtklap als ik in een conflictsituatie kom. Heb hem geprobeerd duidelijk te maken dat ik zeker niet moedwillig dingen niet scan en dat gewoon vergeet. Maar dat kon 1x, 2x maar zeker niet vaker en hij werd kwaad en ik moest eerlijk zijn. Dat was ik ook in mijn ogen... Ik vroeg wat nu dan, hij zei of toegeven en een bedrag betalen zodat niemand verder zou weten dat ik gestolen zou hebben, of ze gingen de politie bellen, ik zou dan pas de beelden mogen zien en dan zou de politie mij geboeid door de winkel afvoeren. Dus mijn goede reputatie naar de maan. Ook zou er dan een strafblad volgen, ik kon de voetbal vergeten, wat zouden mijn vrouw en zoon wel niet van me vinden en hij zou mijn baas inlichten... Door mijn PTSS kreeg ik het daar zo benauwd, ik wilde gewoon weg en mijn vrouw daar hebben. Eindelijk mocht ze komen, toen ze daar eenmaal was, wist ze ook dat ik daar z.s.m. wegmoest. Ik heb van de laatste minuten daar niets meer onthouden. Later hoorde ik dat ze 3000 euro eisten, want ik zou hebben toegegeven dat ik al 40 weken iedere week zou stelen... Ik heb alleen gezegd dat ik vanaf dat de handscanners er zijn, misschien wel een aantal x iets ben vergeten te scannen. Maar als ik terug reken, gaat dat nooit over 75 euro per week!! Feit is dat ik me nu aardig beschadigd voel. Nu heb ik ook een brief geschreven met uitleg hoe ik dat gesprek heb ervaren. En dat ik precies weet hoe het met die pak Conimex is gegaan en dat het niet de bedoeling is geweest die niet te betalen. Mijn vrouw en zoon staan gelukkig achter mij, ook enkele vrienden. Ik weet van mezelf dat ik geen dief ben en ook absoluut niet tegen onrecht kan... Wanneer ik nu nog maar in de buurt van de winkel kom krijg ik al angstzweet. En hoe het ook afloopt, ik voel me al beschadigd. Is het verstandig om die brief te overhandigen en die 3000 euro te betalen. Zelf vind ik van niet, want dat voelt als een schuldbekentenis, maar ik wil ook weer niet dat ik mijn leven kwijtraak, zeker nu ik mijn leven net weer op de rit heb. Wat kan ik het beste doen...