Stel vraag

Familie, Scheiden, Alimentatie

Particulier


Na de verhuizing naar een plaats vlakbij mijn partner zijn werk, heeft hij mij een week later verlaten. Hij heeft mij achtergelaten met een tweeling van 7 maanden. Hij heeft geen ouderlijk gezag, wel heeft hij de kinderen erkend. Wij zijn verder niet gebonden. Hij wil co-ouderschap, maar vooralsnog is hij niet bereidwillig om mee te werken (wil geen gesprekken met een mediator, noch met een andere derde). Hij zorgt alleen van vrijdagavond tot zaterdagmiddag voor de kinderen. Ik dreig overbelast te raken. Graag zou ik zien dat hij van zaterdagavond tot zondagavond voor de kinderen zorgt, omdat deze dag mij de gelegenheid biedt om in mijn oude omgeving (een eind rijden) mijn vrienden op te zoeken (in mijn nieuwe omgeving moet ik nog mensen leren kennen). Verder wil ik graag dat hij ook doordeweeks enkele avonden voor de kinderen zorgdraagt. Wat zijn zijn rechten en wat zijn plichten?

Als ouders hebt u samen het recht en de plicht om voor de kinderen te zorgen en de band tussen de kinderen en de andere ouder te stimuleren.

Het is dus ook mogelijk om de rechter te vragen om een omgangsregeling te bepalen, waarbij u voorstelt dat de kinderen vaker bij hem zijn dan hij zelf voorstelt. Het is een situatie die niet vaak voorkomt, maar het kan wel. Daarvoor hebt u wel een advocaat nodig.

Als u nog vragen hebt, verneem ik dat graag.

Beoordeel dit antwoord:

Reactie van de vraagsteller

Dank voor uw antwoord.

U schrijft dat de band tussen kind en ouder gestimuleerd moet worden. Op dit moment wil mijn partner een co-ouderschapsregeling, waarbij het grootste deel van de tijd niet hij maar zijn ouders en het kinderdagverblijf voor de kinderen zorgen. Sinds onze breuk twee maanden geleden heeft hij nog geen enkele keer zelfstandig voor de kinderen gezorgd. Tot op heden zijn de kinderen elke keer bij zijn ouders, en soms is hij daar ook. Begrijp ik het goed dat ik hem, met hulp van een advocaat, kan bewegen om zelfstandig voor de kinderen te zorgen?
Overigens wil ik zelf geen co-ouderschapsregeling, maar een omgangsregeling.


Het punt van de ouders of het kinderdagverblijf die feitelijk vooral voor de kinderen zorgen, zijn wel een moeilijk punt. Op de momenten dat de kinderen bij de andere ouder zijn, is het met name aan die ouder om te bepalen hoe de zorg eruit ziet. Daar zijn natuurlijk grenzen aan, mede ook gelet op de situatie tijdens het huwelijk.

De rechter kan de tijden van de omgang vastleggen, maar kan niet bepalen dat hij op die momenten zélf de zorg voor de kinderen op zich moet nemen. Als dat structureel niet gebeurt, zou een beperking van de omgang wel mogelijk kunnen zijn, maar of dat past bij de omgangsregeling zoals u die voor ogen hebt, weet ik niet.

In ieder geval is het zeker een punt dat bij de rechter aangekaart kan worden, maar wat de rechter ermee doet is op voorhand moeilijk te zeggen.

Beoordeel dit antwoord:

Gratis antwoord op juridische vraag

Stel vraag