Alleen al het feit dat uw man voor het bedrijf heeft gewerkt brengt met zich mee dat dit bedrijf uw man voor de te verrichten werkzaamheden zal moeten betalen. Het bedrijf erkent dat blijkbaar ook wel, maar uit uw verhaal leid ik af dat het bedrijf uw man niet als werknemer wil uitbetalen.

Voor het aannemen van het bestaan van een arbeidsovereenkomst is het geen wettelijk vereiste dat deze schriftelijk moet zijn gesloten. Alleen al het feit dat uw man voor het bedrijf op uitnodiging van het bedrijf tegen beloning heeft gewerkt is juridisch voldoende om aan te nemen dat van een overeenkomst sprake is.

De vraag is of aan de wettelijke vereisten van een arbeidsovereenkomst is voldaan. De wettelijke vereisten staan vermeld in art. 7:610 BW, te weten: "De arbeidsovereenkomst is de overeenkomst waarbij de ene partij, de werknemer, zich verbindt in dienst van de andere partij, de werkgever, tegen loon gedurende zekere tijd arbeid te verrichten." Met andere woorden:
- arbeid verrichten
- in dienst van een werkgever, hetgeen een gezagsverhouding veronderstelt
- tegen beloning.

Aan deze voorwaarden is in uw geval voldaan als uw man kan aantonen dat de werkzaamheden die hij deed waren onderworpen aan instructies van zijn werkgever en dat hij verminderde zeggenschap had over de uitvoering, de plaats van uitvoering, werktijden en dergelijke. In het algemeen zijn rechters vrij snel geneigd aan te nemen dat van een arbeidsovereenkomst sprake is als partijen hierover niet expliciet iets anders overeen zijn gekomen.

Het feit dat het bedrijf nu pas achteraf om allerlei verklaringen van uw man vraagt, verzwakt naar mijn mening haar standpunt dat van een zzp-afspraak sprake zou zijn.

Praktisch gezien doet het er weinig toe of uw man de werkzaamheden op basis van een arbeidsovereenkomst heeft uitgevoerd of op zzp-basis. In beide gevallen heeft uw man een vordering. Deze vordering is in een en dezelfde procedure aanhangig te maken. Beide grondslagen mag u tegelijkertijd (primair/subsidiair) aanvoeren.

Het belangrijkste verschil in effect tussen beide grondslagen betreft de vraag of het bedrijf gehouden is de loonbelasting en sociale premies af te dragen, hetgeen het geval is bij een arbeidsovereenkomst. Als het bedrijf de beloning van uw man uitbetaalt zonder die inhouding is het dat bedrijf dat het fiscale risico loopt aan de Belastingdienst alsnog die loonbelasting en sociale premies af te dragen.

Als u uw vordering bij de rechter aanhangig maakt zal het de rechter naar mijn inschatting weinig interesseren wie uiteindelijk de premies en loonbelasting moet afdragen. Feit is dat ze moeten worden afgedragen en daarover kunt u tegenover het bedrijf eenvoudigweg toezeggen dat het bedrijf die afdracht mag verzorgen, zodat dit bedrijf hierover jegens u geen risico loopt.

Ik adviseer u het bedrijf nog een laatste maal een brief te schrijven naar het model dat u op deze website onder Documenten kunt vinden onder de titel "Betalingssomatie loonvordering". Daarbij adviseer ik u aan te geven dat u van mening bent dat het uw werkgever is die de afdrachten van de loonbelasting en premies kan en mag verzorgen zodat de kwestie hiermee praktisch kan worden opgelost. Als dit niets oplevert vrees ik dat aan een procedure niet is te ontkomen.

Ik wens u hiermee veel succes.