Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Voor de beeldvorming: we hebben een fijn en hecht gezin en de kinderen weten/merken niets van onze bdsm-voorliefde.
Stel dat het niet mag en toch gebeurt. Wat zijn dan mijn rechten?
Beste vrager,
Alles wat u bespreekt met een arts is vertrouwelijk en daarvan mag in beginsel geen melding gemaakt worden bij enige instantie. Doet een arts dat wel, dan pleegt deze een strafbaar feit. Er zijn enkele uitzonderingen en een ervan is de melding bij bijvoorbeeld het AMK bij een vermoeden van kindermishandeling. Op basis van wat u stelt, mishandelt u uw (en naar ik aanneem ook andere) kinderen niet en als dat klopt, is er op het eerste gezicht dus geen reden voor enige melding. Overigens is het begrip kindermishandeling wel verruimd. Eronder valt nu ook mishandeling van de ouders/verzorgers van elkaar in de woning waar ook de kinderen verblijven, ook als de kinderen niet aanwezig zijn, cq dat 'niet zien of merken'. Als het er heel hard aan toe gaat bij uw activiteiten, zouden de kinderen daar wellicht toch iets van mee kunnen krijgen en wellicht zou dat dan toch kunnen kwalificeren als kindermishandeling. Ik ben een dergelijk geval overigens nog nooit tegen gekomen. Naar ik aanneem kunt u dit zelf het beste beoordelen.
Komt het toch tot een melding dan zal de arts het voornemen daartoe ook met u bespreken, waarna het AMK wordt ingeschakeld. Als dat besluit tot een nader onderzoek, dan zou niet meewerken kunnen leiden tot bijvoorbeeld interventie door de kinderbescherming, jeugdzorg en aangifte van een strafbaar feit. Bij al die verschillende instanties heeft de onderzochte variërende rechten en plichten. Raadpleging van en advocaat is dan raadzaam. Overigens kunt u zelf ook advies vragen bij het AMK, eventueel anoniem. Succes.
Reactie van de vraagsteller
bdsm valt naar mijn idee niet onder mishandeling omdat het met wederzijdse instemming gebeurt en het niet om het toebrengen van zwaar letsel gaat, maar om een zweepsessie op zijn tijd. Het vindt bij ons ook niet thuis plaats, maar buitenshuis.
Ik heb er met mijn psychiater over gesproken en ik kan me niet indenken dat hij, zonder dat daar enige aanleiding toe is, we vormen een hecht en fijn gezin, melding van mag maken bij jeugdzorg b.v.
Reactie van de vraagsteller
Dank u voor het antwoord. Zou u ook nog een reactie willen geven op mijn reactie? Dat zou heel fijn zijn. We zijn hierover in een pittige discussie verwikkeld. Ik vind het een slechte zaak als ouders niet meer open over hun sm-behoeftes zouden durven praten met een psychiater, als ze daar de behoefte toe voelen, uit angst de jeugdzorg op hun dak te krijgen.Ik heb beweerd dat het niet zomaar kan behalve dan als er sprake is van:
kindermishandeling;
huiselijk geweld;
en als iemand een gevaar vormt voor zichzelf of zijn omgeving.
Alvast bedankt weer.
Beste vrager,
Mij lijkt, dat als de sessies en al wat daarmee samenhangt buitenshuis plaatsvinden, danwel zich buitenshuis bevindt, er niet snel sprake zal zijn van bij het AMK meldenswaardige handelingen. Eerder zal dan het beroepsgeheim van de arts prevaleren.
Zoals alles in het recht is de beoordeling uiteindelijk afhankelijk van alle omstandigheden van het geval. Als gemeld, u kunt die zelf als eerste beoordelen.
Reactie van de vraagsteller
Allerlaatste vraag erover als het mag:
Vrouw doet aan bdsm, haar partner niet. Ze gaan op een gegeven moment scheiden. De man brengt in dat de vrouw bdsm bedrijft.
Vader heeft daarom nu de voogdij gekregen en moeder mag de kinderen onder toezicht zien, om te voorkomen dat de kinderen geconfronteerd (KUNNEN) worden met de leefstijl van moeder.
Mag dit als haar bdsm-voorliefde het enige is wat haar aan te rekenen valt?
Ook dat hangt af van alle omstandigheden van het geval. Mij lijkt dat, als de voorkeur werkelijk het enige is en die volstrekt buiten zicht van de kinderen wordt gepraktiseerd, een goede echtscheiding- / familierechtadvocaat gehakt maakt van een voogdijregeling als door u geschetst. Het is dus raadzaam om een dergelijke advocaat te zoeken. Succes.
Reactie van de vraagsteller
en de kinderen er op geen enkel wijze hinder van ondervonden hebben?
Reactie van de vraagsteller
Nogmaals dank voor alle snelle reacties. Erg fijn. Het betrof hier een discussie op bdsm-zaken ( onder de titel: onderzoek BDSM en hulpverlening)
Ik opereer daar onder de naam rasa en heb geen kinderen meer thuis wonen. Sterker nog, in de tijd dat we onze dochter grootbrachten, heb ik het bdsm-gebeuren totaal naast me neergelegd. Ik wilde het één en ander niet met elkaar combineren.
Ik vind het jammer dat mensen die de discussie lezen het idee krijgen dat je niet over je sm-gevoelens kunt praten met een hulpverlener, zonder dat je het vroeg of laat op je bord krijgt en er daarom wellicht alleen mee blijven zitten. Vandaar mijn felheid.
Op het moment dat je kinderen er niet de dupe van worden, komt er niets naar buiten, begrijp ik uit jouw woorden en dat had ik zelf ook al zo bedacht.