Ik zit door mijn werkgever in de ziektewet, kan ik hier wat mee?

Ik werk bij de afdeling wmo van een kleine gemeente. Er was al geruime tijd een erg hoge werkdruk. Cliënten moesten soms 13 weken wachten voordat hun melding werd behandeld. Ik had daar veel last van, ik ben een echte zorgverlener. Van de een op andere dag is mijn toenmalige leidinggevende op een andere functie gezet. Dit heeft een grote kras op het vertrouwen in mijn werkgever gezet. Toen kwam er een interim. Ook die kon de taken eigenlijk niet aan. Ik heb een gesprek met hem gehad omdat ik aan gaf dat ik het niet meer trok. Hij vroeg me een lijstje te maken met ideeen waardoor ik mijn werk weer leuker zou vinden en de drukte draaglijker zou worden. Dit heb ik gedaan en heb een mooie lijst met hapklare ideeen gemaakt. Hij is er nooit op teruggekomen. 6 maanden nadat hij mijn leidinggevende was geworden werd ook hij vervangen door een nieuwe leidinggevende. Zij is op 18 mei begonnen, heel vervelend voor haar in de coronaperiode. Ik heb twee keer aangegeven dat ik graag een kennismakingsgesprek met haar wilde, maar ze zei dat ze heel veel gesprekken had en dat ik vanzelf zou worden ingepland. Beleidsmedewerkers hadden al wel een degelijk gesprek met haar gehad. Ondertussen had ik wel teamvergaderingen oa met haar, waarin ik aangaf dat ik het niet meer trok en hard moest huilen. Ook toen voelde zij geen noodzaak om contact met mij op te nemen. Uiteindelijk werd het gesprek op 25 juni gepland. Ik heb mij echter op 15 juni ziek gemeld omdat het echt niet meer ging. De arbo arts belde me al snel en zei dat ik het rustig aan moest doen en leuke dingen moest gaan doen. 4 juli werd mijn moeder gediagnosticeerd met uitgezaaide longkanker en ze is op 10 augustus overleden. De reactie van mijn leidinggevende op de diagnose was “vervelend”. Enkele weken na het overlijden belde mijn leidinggevende. Ze hadden sociaal medisch team gehad, een vergadering waar de langdurig zieken werden besproken. Ik was ook besproken zonder dat ik dat wist. De arbo arts was daarbij ook aanwezig. Ze vertelde dat het hen goed leek dat ik weer wat zou gaan oppakken. Ik dacht nog: dat is mooi dat jij dat denkt, maar dat bespreek ik met de arboarts. Dit dagen later belde de arboarts zonder aankondiging. Ze overviel me en stelde vreemde vragen. “Wat vinden jou kinderen daarvan?” Ze vroeg me niets over concentratie slaapproblemen of vergeetachtigheid. Conclusie van dat gesprek: ik moest maar wat gaan oppakken. Ik voelde me overdonderd. Omdat ik ook het idee had dat de arbo arts onder druk was gezet heb ik de notulen van het sociaal medisch team opgevraagd. Die blijken niet te worden gemaakt. Ik heb geprobeerd de arbo arts te bellen en verhaal te halen, maar ik kon haar niet bereiken. Ik heb mijn leidinggevende gebeld en haar dit verteld, maar die gaf aan het advies op te gaan volgen. Daarop heb ik de arbo arts gemaild, maar daar heb ik nooit reactie op gehad. Daarop heb ik mijn huisarts gebeld, die erg boos was, omdat ik weer teruggeworpen werd door deze actie naar juni. Uiteindelijk na enkele weken en een hoop gesoebat tussen mij en een medewerker van p en o, heeft de arbo arts aangegeven dat ze het verkeerd had ingeschat en haar excuses aangeboden. Sinds die tijd gaat het beter met mij. Ik voelde de ruimte om aan mezelf te werken, aan de rouw toe te komen en beter te worden. Tijdens het hele proces ben ik begeleid door een Bedrijfsmaatschappelijk werkster en dat was fijn.
Deze maand word ik gekort op mijn salaris omdat ik 6 maanden ziek ben. Ik heb daar wat moeite mee omdat er toch heel veel gebeurd is en niet alles is gegaan zoals zou moeten. Bovendien vind ik dat ik eigenlijk niet in de ziektewet had hoeven komen omdat inzoverre aan de bel heb getrokken wat niet opgepakt is. Kan ik hier wat mee?
Aan de ene kant denk ik, focus je op de goede weg waar je nu opzit en laat het gaan. Maar aan de andere kant ben ik er zo boos om en voel me zo in de steek gelaten door mijn werkgever. Kunnen jullie mij raden?
Alvast hartelijk bedankt voor de genomen moeite.