Overheid, Gemeente, Vergunning
Particulier
Wij zijn van mening dat de noodzaak voor het treffen van een noodvoorziening ontbreekt. Gezien uw leeftijd en woonsituatie wordt gesteld dat het was te voorzien dat een woningaanpassing dan wel een verhuizing naar een gelijkvloerse woning noodzakelijk kan zijn. In deze situatie heeft u als aanvrager ook een eigen verantwoordelijkheid om tijdig opzoek te gaan naar alternatieve oplossingen. Dit besluit is gebaseerd op art.4 WMO, artikelen 7,9,24,en 25 van de Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning Gemeente Reimerswaal 2012.
Mijn moeder heeft binnen twee jaar beide heupen gebroken waardoor trappen lopen zonder erg veel hulp nagenoeg onmogelijk en onverantwoord is. Ze woont al heel lang in een huurwoninkje van de woningbouw en heeft de douche boven. Als inkomen heeft ze alleen AOW. Om toch zo af en toe te kunnen douchen zou een traplift een uitkomst zijn. Hoe kan ik een bezwaar tegen dit besluit het best aanpakken ?
Als u kijkt naar artikel 4, lid 2 van de wet WMO, wordt er inderdaad gezegd dat er door de gemeente rekening mee mag worden gehouden met de leeftijd en de noodzaak voor een eventuele verandering daarin. Maar daarnaast dient er ook rekening te worden genhouden met de capaciteiten van de aanvrager om uit oogpunt van kosten zelf in maatregelen te voorzien. Ik zou aangeven dat uw moeder gezien haar leeftijd en de kosten en toestanden die een verhuizing met zich meebrengt niet op kan brengen, terwijl de kosten van een traplift daarintegen goedkoper zijn.
Een ander argument kan zijn dat, indien er geen traplift komt, uw moeder wellicht niet meer fatsoenlijk kan wonen en zichzelf verzorgen en derhalve naar een zorginstelling zou moeten. Dat kost de samenleving veel meer geld dan die traplift. Het geld voor de zorginstelling komt echter niet van de WMO, maar van de AWBZ. Dus een andere potje, waar de gemeente niets mee te maken heeft.