Stel vraag

Zakelijk, Arbeid, Schade

Particulier


Ik heb een aantal vragen m.b.t. WWB vanuit mijn netwerk.
1. Een alleenstaande moeder krijgt WWB van haar gemeente. Zij is door haar gemeente bij een bedrijf geplaatst voor een re-integratietraject. Haar dochter heeft binnenkort vakantie. Nu wil zij verlof opnemen (4 weken) om wat meer tijd te besteden aan haar kind. Volgens de gemeente kan/mag het niet. Zij heeft alleen recht op 4 weken verlof als ze naar het buitenland gaat. Als ze gewoon thuis blijft en verlof wil dan heeft ze, volgens haar gemeente, recht op 2 weken verlof. Klopt dit? En verschilt het per gemeente?
2. Dit zelfde geldt voor iemand anders. Alleen de reden van zijn verlof is dat hij een moslim is en vanwege ramadan (eigens in juli 2012) verlof wil nemen voor de duur van ramadan (4 weken). Gemeente weigert dit. Heeft de gemeente recht om dit te weigeren? Ook hier is sprake van een re-integratietraject.
3. Iemand die sinds 13 april 2012 WWB ontvangt is door haar gemeente ook voor een re-integratietraject geplaatst bij een sociaal werkplaats voor productiewerk. Zij heeft geen geestelijke- & fysieke etc. tekortkomingen. Is hoogopgeleid; VWO, Bachelor BE en Bedrijfskunde, Post Bachelor F&C en Management voor Midden Kader en nog wat trainingen. Heeft 23 jaar bij de rijksoverheid gewerkt in schaal 11 functies.
Vraag is of de gemeente haar een re-integratietraject op dit niveau kan plaatsen. Hoe kan, gezien achtergrond van haar, haar helpen aan een algemeen baan. Want werkgevers staan niet open om een ambtenaar aan te nemen. Overheid heeft een vacaturestop. T.a.v. van haar achtergrond wordt het nog moeilijk om aan een baan te komen. De gemeente doet helemaal niets om haar aan een baan te helpen. Ze moet gewoon elke dag naar dat sociaal werkplaats en gewoon productie werk doen en minimaal 2 per week sollicitatie bewijzen aan de gemeente voorleggen. En volgens jurisprudentie (LJN; BH4271 Rechtbank Zwolle, awb 07, 2125 krijg ik het gevoeld dat de gemeente rekening moet houden met de achtergrond van een WWB’er.

T.a.v. vraag 1 en 2: de hoofdregel luidt dat voor een bijstandsgerechtigde jonger dan 65 jaar maximaal vier weken verlof. Uit hoofde van de inlichtingenplicht zou dat vooraf aangegeven dienen te worden. De bestemming is in principe niet van belang en het onderscheid tussen Nederland en het buitenland voor de duur ben ik nog niet eerder tegengekomen.

Als een traject loopt, zal de uitkomst van het verzoek afhangen van de omstandigheden, bijvoorbeeld of het verlof het traject te veel doorkruist. Maar ook bij een reguliere baan dient het verlof aangevraagd te worden.

T.a.v. vraag 3: als hoofdregel geldt dat de bijstandsgerechtigde er alles aan moet doen om weer aan het werk te komen en dat al het werk in beginsel passend is. Uw vraag richt zich dan weer specifiek op een traject ten behoeve van uitstroming naar algemeen geaccepteerde arbeid. Ik deel uw mening dat een dergelijk traject zo specifiek mogelijk afgestemd dient te worden. Of dat hier het geval is, kan ik moeilijk nagaan. Ook de historie speelt een rol: hoe lang is de dame in kwestie al werkloos, hoe zijn eerdere trajecten verlopen, etc.

T.a.v. vraag 1 tot en met 3 geldt dat, als de gemeente niet bereid is tegemoet te komen aan het verzoek, een beschikking uitgelokt zou moeten worden. Vervolgens kan er dan bezwaar en beroep worden ingesteld.

Als u nog keer wilt overleggen, dan verzoek ik u met mij contact op te nemen. Dit soort zaken kunnen ook op basis van gesubsidieerde rechtsbijstand worden opgepakt.

Beoordeel dit antwoord:


Gratis antwoord op juridische vraag

Stel vraag