Alleen als u wel degelijk garantie hebt gekregen hebt u in beginsel een kans. Anders wordt het erg lastig. U hebt een auto gekocht en de vraag is wat u heeft gedaan wat had kunnen voorkomen dat u verborgen gebreken had gezien. Dat is belangrijk voor wat u bij de kantonrechter eventueel zult moeten bepleiten.

http://www.rechtspraak.nl/Actualiteiten/Nieuws/Pages/De-nieuwe-kanton-rechter.aspx

Uitgangspunt van de wetgever is dat de verkoper een mededelingsplicht heeft m.b.t. de gebreken die deze kent en dat de auto de eigenschappen moet hebben die u redelijkerwijs mocht verwachte van een 7 jaar oude auto. Als de auto of de verkoper ten aanzien van één van deze beide normen te kort schiet heeft u inhoudelijk een punt.
Vervolgens is e.e.a. een kwestie van bewijsrecht. In hoeverre kende de verkoper het gebrek of mocht je van een profesionele auto verkoper verwachten dat hij het gebrek kende en dus had moeten melden? Als de auto het gebrek al had en je dat redelijkerwijs niet had hoeven te verwachten kun je dat wellicht bewijzen door een verklaring van de reparateur die de auto in orde heeft gebracht.

Wat betreft de garantie: dat is een contractueel recht dat er op neer komt dat specifieke problemen binnen een specifieke periode in onrde zullen worden gebracht zonder dat wordt gekeken of één van beide vorenstaande normen is overtreden. Een eis is het hebben gekregen van garantie dus ZEKER NIET!

Mr. De Schepper heeft gelijk dat het geen voorwaarde is om problemen in orde te maken, maar het ging mij er om dat het de vraag was of er wel of geen garantie was afgegeven en hoe je dat kan bewijzen. Met garantie meer kans. Zonder garantie geldt de kwestie van de onderzoeks- en de mededelingsplicht des te meer.