Ik ga samenwonen met mijn nieuwe partner. Ik heb zelf 2 kinderen die bij mij ingeschreven staan en krijg kinderalimentatie (83 euro per maand; mijn ex werkt parttime en heeft een slecht betaalde baan, ik heb een redelijk goede baan en werk 24 uur).

Mijn nieuwe partner heeft ook 2 kinderen die op het adres van zijn ex ingeschreven staan en betaalt 500 euro alimentatie per maand (ex zit in de bijstand, mijn partner heeft een goede baan). Zijn ex heeft ook een nieuwe relatie en wonen gehuurd.

Wij hebben nu samen een huurhuis. Al mijn toeslagen vervallen uiteraard door de hoogte van ons gezamenlijke inkomen. Maar toch voelt het oneerlijk. Onze exen worden op allerlei manieren aangevuld (toeslagen, bijstand) door niet of minimaal te hoeven werken en hoeven dus weinig alimentatie te betalen in mijn geval, en krijgen mega veel alimentatie in het geval van mijn partner. De ex van mijn partner houdt maandelijks netto 100 euro MEER over dan mij (werkt niet, zit in de bijstand, geen opvangkosten, volop toeslagen, hoge alimentatie) en ik werk hard (onregelmatig), krijg ook wat toeslagen, krijg relatief weinig alimentatie, heb opvangkosten enz). Uiteraard ben ik trots dat ik het zo redde, maar het is toch te gek voor woorden?!

De belastingdienst gaat uit van het jaarinkomen van mijn partner maar de 6000 euro die hij per jaar aan kinderalimentatie betaalt, gaat hier nog vanaf maar hier wordt nergens rekening mee gehouden.

Zijn er voor ons nog financiële punten waar wij op kunnen letten / waar wij voordeel uit kunnen halen?