Uw baas moet bijna altijd tot betaling van gewerkte uren, nog openstaande vakandtiedagen en vakantie geld en andere toeslagen overgaan. Alleen in bijzondere omstandigheden kan het voorkomen dat u iets heeft gedaan waardoor u verplicht bent om een schadevergoeding aan uw baas te betalen. Dat mag hij verrekenen met het bedrag dat u nog krijgt.

Wanneer u het niet eens bent met uw ontslag, dit blijkt immers niet uit uw vraag, moet u schriftelijk protesteren en gewoon weer gaan werken. Verder ben ik het eens met mijn collega Martens. Het komt maar heel zelden voor dat een werknemer schadeplichtig is, dus volledige uitbetaling van resterende uren, vakantiedagen etc. is vrijwel altijd van toepassing. Ook wanneer het om ontslag op staande voet gaat (een dwingende reden) kunt u protesteren. De dwingende redenen zijn limitatief in de wet geregeld en de bewijslast ligt altijd bij de werkgever.

Alleen in geval van ontslag op staande voet kan de werkgever de vakantiedagen/verlofuren e.d. inhouden, omdat hij dat dan mag verrekenen met de zogenoemde gefixeerde schadevergoeding. Een werknemer die terecht op staande voet wordt ontslagen is namelijk een schadevergoeding verschuldigd aan de werkgever gelijk aan het bruto loonbedrag over de opzegtermijn.
Als er sprake is van ontslag op staande voet, dan moet daar wel een goede reden voor zijn. De lat ligt hoog. De rechters nemen niet zomaar aan dat het ontslag op staande voet terecht is gegeven en er zijn ook nog formele vereisten waaraan een ontslag op staande voet moet voldoen die ook vaak niet goed worden nageleefd. In ieder geval moet u bij ontslag op staande voet altijd de vernietiging van het ontslag inroepen en u bereid en beschikbaar houden het werk bij eerste oproep te hervatten. Dat moet u de werkgever schriftelijk melden.

Succes