Politie, Justitie
Particulier
Ik heb enkele pogingen gedaan om via een normaal gesprek er samen uit te komen. Dit is niet gelukt. In het laatste telefoongesprek gaf ik aan dan geen andere keus te hebben dan een formele sommatie en daarna een dagvaarding te sturen. Hierop reageerde meneer dat zijn advocaat mij de dag erna terug zou bellen. Dat is niet gebeurd.
Toen ik hierover een mail stuurde, en aankondigde dat ik mijn vervolgstappen (eerst sommatie, daarna dagvaarding) zou zetten, belde meneer hevig scheldend op. Tijdens dit gesprek uitte hij doodsverwensingen en een doodsbedreigig (jij gaat dood), werden mij ziekten toegewenst (tiefus), en stelde hij "ik verkracht jouw schoonzus". Hij haalde hierbij ook nadrukkelijk de naam van mij en mijn vrouw aan, om zo zijn bedreiging kracht bij te zetten. Kort daarna belde hij weer op, waar hij deze uitingen herhaalde.
Ik heb twee vragen:
1. Kan ik hiervan aangifte doen bij politie? Is dat verstandig, in het licht van de (mogelijk komende) rechtzaak? En hoe bewijs ik het, wanneer hij ontkend?
2. En mag ik deze ervaringen delen met anderen zonder dat het smaad is?
Aangifte: is mogelijk. De wederpartij zal echter ontkennen en een strafvervolging zal er dus niet van komen. U kunt zich dus een uur op het politiebureau wel besparen.
Idem voor ervaringen delen: u mag er met anderen over praten, maar als u actief de openbaarheid zoekt, zult u wel bewijs moeten hebben. Dat hebt u niet omdat de uitingen zijn gedaan in een telefoongesprek. Wat u zou kunnen doen, is - als de tegenpartij nog eens belt - meedelen: 'Wacht even, ik zet nu de bandrecorder aan'. Dat hoeft u niet eens echt te doen maar meestal schrikt zo'n mededeling wel af. Het is overigens toegestaan 'echte' opnamen van een telefoongesprek te maken, zolang u dat maar aankondigt.