Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Hoe lang ben ik nog financieel verantwoordelijk voor mijn 25 jarige dochter die blijft studeren
Ik hoop dat u mij hierin opheldering kunt geven.
In 2016 ben ik gescheiden en is er een ouderschapsplan opgesteld en ondertekend door mijn ex-man en mij. Hierin is ook opgenomen de betaling van zorg- en studiekosten van de kinderen.
Mijn oudste dochter, (nu 25 jaar), heeft MAVO afgerond en hierna een MBO-opleiding gevolgd. Daarna is ze verder gaan studeren; HBO. Daar zou ze half dit jaar haar opleiding afronden.
Ik heb nu een geschil met mijn ex-man over de betaling van deze kosten door mij. Ik heb in april van dit jaar richting mijn dochter aangegeven dat ik na eind juli zou stoppen met het betalen van de facturen voor haar studie. Immers dan zou ze haar opleiding afgerond hebben.
Helaas zijn de verhoudingen inmiddels flink verstoord. De laatste 3 jaar heb ik alleen maar contact met haar als ze facturen betaald moet krijgen, verder geen enkele informatie over voortgang van opleidingen, zorgkosten of wat dan ook. Ik krijg dus alleen maar facturen ter betaling zonder overleg, uitleg of inspraak. Daarnaast, zoals gezegd, geen informatie over de voortgang van haar opleiding. Als ze door blijft studeren, kan ze zo nog jaren blijven studeren en gezien de contacten zoals die zijn, zie ik het niet zitten om financieel langer bij te dragen. Niet zolang er geen normale verstandhouding is.
In het ouderschapsplan staat het volgende:
Einde
Partijen zijn er mee bekend dat kinderalimentatie of een bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie vervalt aan het einde van de maand waarin een kind redelijkerwijze zelf in zijn levensonderhoud kan voorzien of niet meer studeert.
Mijn ex-man stelt 2 zaken:
- Het Ouderschapsplan bevat geen eindleeftijd dus onverkort van toepassing
- Redelijkerwijs kan mijn dochter niet in haar levensonderhoud voorzien dus moet ik betalen
Hij geeft daarbij ook aan dat ze nog 1 jaar HBO af moet maken en daarna door gaat voor een Masteropleiding. Kortom nog minimaal 2 jaar bijdragen aan kosten. Dat ze nog niet haar opleiding afgerond heeft dit jaar, was bij mij dus ook volledig onbekend.
Ze heeft een MBO opleiding afgerond dus ‘redelijkerwijs’ mag ze in staat worden geacht dat ze zelf in haar levensonderhoud kan voorzien en een baan kan vinden o.b.v. die opleiding. Zij maakt zelf een eigen, volledig zelfstandige keuze om door te blijven studeren. Het lijkt mij dan juridisch niet steekhoudend dat ik bij moet dragen aan deze kosten terwijl, als zij zelf een baan zoekt, prima in haar eigen levensonderhoud kan voorzien.
Mijn vraag is dus 2-ledig:
1) Is er een leeftijdsbeperking in de bijdrage aan de studie-/zorgkosten (25 is de fase van jongmeerderjarige allang voorbij)?
2) Hoe moeten we het begrip redelijkerwijs uitleggen in deze situatie?
Gezien de deadline die gesteld is door mijn ex-man in overleg met zijn rechtsbijstand, hoor ik het graag. Het lijkt mij dat ‘redelijkerwijs’ uitgelegd moet worden als tot een opleidingsniveau betalen totdat zij een baan kan vinden en zelf haar rekeningen kan betalen. Dat dit dus niet betekent dat zij kan blijven studeren op kosten van mij totdat zij studeren een keer beu is.
Uw situatie betreft twee belangrijke juridische vraagstukken rond de verplichting tot het betalen van kinderalimentatie of een bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie voor een volwassen kind.
1. Leeftijdsbeperking in Bijdrage aan Studie-/Zorgkosten
In Nederland is er geen wettelijke leeftijdsgrens voor het betalen van kinderalimentatie. Normaal gesproken stopt de alimentatieplicht als het kind 21 jaar wordt. Echter, als een kind nog studeert of om andere redenen niet in eigen levensonderhoud kan voorzien, kan de alimentatieplicht voortduren. De bepalingen in het ouderschapsplan zijn hierbij leidend. Als hierin geen specifieke eindleeftijd is opgenomen, kan de interpretatie variëren.
2. Interpretatie van 'Redelijkerwijs'
De formulering "redelijkerwijs zelf in zijn levensonderhoud kan voorzien" is vatbaar voor interpretatie. Uw argument dat uw dochter met haar MBO-opleiding in staat moet zijn om in haar eigen levensonderhoud te voorzien, is een valide standpunt. Echter, uw ex-man kan tegenwerpen dat voortgezette opleiding (HBO en mogelijk een Master) haar kansen op de arbeidsmarkt aanzienlijk verbetert.
Deze complexe situatie vraagt om een zorgvuldige afweging. Mogelijke overwegingen zijn:
Studievoortgang en -motivatie: Is uw dochter actief en succesvol in haar studie?
Verantwoordelijkheid voor eigen levensonderhoud: In hoeverre kan uw dochter redelijkerwijs geacht worden zelfstandig in haar levensonderhoud te voorzien, gegeven haar opleidingsniveau en arbeidsmarktkansen?
Communicatie en relatie: De verstoorde verhoudingen en gebrek aan communicatie kunnen van invloed zijn op de interpretatie van de afspraken.
Advies
Gezien de complexiteit van de situatie, is het raadzaam juridisch advies in te winnen bij een gespecialiseerde advocaat of mediator. Zij kunnen de specifieke details van uw situatie beoordelen en u adviseren over de beste manier van handelen. Dit kan helpen om tot een oplossing te komen die recht doet aan zowel uw belangen als die van uw dochter, binnen de kaders van het ouderschapsplan en de Nederlandse wetgeving.