Hallo,

ik ben ten einde raad.

Ik ben 4 jaar getrouwd, moeder van 2 zonen (13 en 4jr) en wil scheiden van mijn man.
Sinds hij weet dat ik wil scheiden, heeft hij zich ziek gemeld op zijn werk en zit de hele dag thuis. Hij doet alleen aardig tegen het jongste kind (zijn biologische kind) en accepteert alles wat hij doet (en dan vooral de dingen die ik afkeur).
Mijn oudste zoon en mij zit hij alleen maar de hele tijd aan te staren en te kleineren. Mijn zoon zit vol met woede tegen mijn man en is al twee keer boos van huis weggelopen. (Mijn oudste zoon is trouwens niet zijn biologisch kind, maar hij heeft hem wel erkend toen we gingen trouwen. Vanaf dat we getrouwd zijn ligt hij elke week overhoop met mijn zoon, terwijl daarvoor nooit problemen waren).
In het begin hadden mijn man en ik veel ruzies, maar daar raakte ik alleen maar oververmoeid door want hij bleef toch doorgaan met waar hij mee bezig was.

Ik heb samen met mijn man gesprekken gehad met een maatschappelijk werker en een relatietherapeut en beide hebben hem gezegd dat hij moet accepteren dat ik wil scheiden en op zoek moet naar een andere woning in belang van de kinderen. Ik heb ook het advies gekregen om een mediator in te schakelen, maar daar durf ik niet aan te beginnen want in bijzijn van anderen geeft hij altijd toe maar zodra we weer buiten staan gaat hij gewoon weer verder waar hij was gebleven......ontkennen dat ons huwelijk over is en doen alsof er niets aan de hand is.

Hij heeft naar eigen zeggen al 3 woningen aangeboden gekregen, maar alle drie heeft hij geweigerd omdat ze niet aan zijn eisen zouden voldoen. Maar volgens mij is dit helemaal niet waar, hij is alleen maar bezig met zijn computer en doet niets anders dan films en muziek downloaden. Hoe kan ik hem uit het huis krijgen???

Ik kan niet meer met mijn man samenleven en wil dat hij gauw vertrekt. Ik probeer er nu alles aan te doen dat mijn beide kinderen uit de buurt van mijn man te houden, de jongste om hem onder controle te kunnen houden en de oudste om te voorkomen dat mijn man zijn frustraties op hem kan afreageren.
Ik hou dit niet lang meer vol. Iedereen zegt tegen me dat ik niet moet vertrekken, het huis staat op mijn naam en de scholen en kinderopvang zijn in de buurt.......maar ik trek het niet meer. Ik ben erg gespannen, slaap erg slecht en daardoor gaat het ook niet goed met mijn gezondheid.

Ik wil rust voor mij en m'n kinderen, zal ik dan maar zelf weg moeten gaan? Maar waar moet ik dan naar toe met twee kinderen, ik kan bij niemand terecht en een andere woning heb ik niet zo gauw gevonden.

Ik weet niet meer wat ik moet doen en hoop dat ik hier advies kan krijgen.