Enkele opmerkingen:
1. Als uit het Kadaster niet kon worden afgeleid waar precies de erfgrens loopt, en de situatie meer dan tien jaar heeft bestaan (zoals in dit geval), is sprake van verjaring. U bent dan eigenaar geworden van het stukje grond onder de schuur. Voor de vraag of u inderdaad kunt stellen dat u het precieze verloop van de erfgrens niet kende of kon kennen, is natuurlijk wel van belang hoe groot de overschrijding van de erfgrens is. Als dat enkele tientallen centimeters is, is onbekendheid met het verloop van de erfgrens geloofwaardiger dan als de schuur een aantal meters op grond van de buren staat.

2. Als er om een of andere reden geen sprake zou zijn van verjaring, hebt u niet het recht de schuur op grond van de woningtsichting te laten staan. De wet bepaalt dan dat als afbreken van het deel dat op grond van de buren is gebouwd, te ingrijpend is, kan worden gekozen voor overdracht van het stukje grond tegen een vergoeding. Kennelijk past de woningstichting deze variant toe.

Ik hoop dat u hiermee uit de voeten kunt.

Het meest omvattende recht dat u kunt krijgen is de eigendom van de grond. U zou ook kunnen overwegen om de woningstichting te vragen haar medewerking te verlenen aan het vestigen van een erfdienstbaarheid (tot het dulden van een gedeelte van uw schuur op hun grond) ten laste van hun erf/perceel en ten behoeve van uw erf/perceel.
succes.