Zakelijk, Arbeid, Schade
Particulier
Goedenavond,
Ik ben bijna 5 jaar als huishoudelijk medewerkster (clienten met een verstandelijke beperking) werkzaam bij een grote zorginstelling.
Ik werk op vrijwel vaste tijden bij de mensen thuis.
Ik heb een vast contract min.10%-max 30%.
In de praktijk heb ik vanaf dag 1 altijd minimaal 20% gewerkt.
Ik geloof dat het zo zou zijn dat ik dan eigenlijk recht zou hebben op een 20% contract, maar mijn werkgever doet niet aan 20% contracten.
Ik heb hier ook nooit "moeilijk"over gedaan, maar het wel eens aangegeven.
Afgelopen jaar (2011) kreeg ik ineens een contract voor 30%. Het waarom was me niet duidelijk, misschien dat het iets te maken had, met bovenstaande.
Het werd me duidelijk gemaakt, dat het een tijdelijk contract zou zijn (een jaar) en dat ik in 2012 weer mijn oude 10-30%
contract terug zou krijgen.
Prima, wat mij betreft.
Echter waren er blijkbaar niet voldoende werkuren voor mij,dus kwam ik in de minuren terecht.
Voor alle duidelijkheid: ik was beschikbaar voor werk, maar het is me nooit aangeboden.Ik bleef hetzelfde aantal uren werken bij dezelfde clienten.
Ik had gedacht dat men mij in kon zetten bij bv.ziekte/vakantievervanging, maar dit is nooit gebeurd.
Om mijn minuren iets terug te dringen, moest ik maandelijks aanwezig zijn bij werkoverleg en clusters.
Ik heb mijn 30% uren wel altijd uitbetaald gekregen.
Januari 2012 kreeg ik mijn oude contract terug.
De min uren van 2011 zijn vervolgens via mijn salaris ingehouden. Ik werkte de 1e 3 maanden dus 20-30% en werd uitbetaald voor 10%, totdat ik op de nul uitkwam.
Bij mijn navraag hierover zei men dat ze met een jaaruren systematiek werken etc.en dat ik dus salaris had ontvangen voor uren dat ik niet gewerkt had.
Mijn vraag dus: mag dit gebeuren, ook omdat het twee verschillende jaren betreft en twee verschillende contracten.
Bovendien lijkt het me een risico van de werkgever als de uren niet daadwerkelijk voor mij beschikbaar zijn.
Tenslotte heb ik nooit werk geweigerd of iets dergelijks.
Het gaat niet om een wereldbedrag,maar het gaat mij ook om het principe.
Ik heb een en ander over deze zgn. minuren opgezocht op internet, maar de info is nogal verschillend. Hier kom ik niet zomaar uit.
Ik hoor heel graag van u.
Ik ben bijna 5 jaar als huishoudelijk medewerkster (clienten met een verstandelijke beperking) werkzaam bij een grote zorginstelling.
Ik werk op vrijwel vaste tijden bij de mensen thuis.
Ik heb een vast contract min.10%-max 30%.
In de praktijk heb ik vanaf dag 1 altijd minimaal 20% gewerkt.
Ik geloof dat het zo zou zijn dat ik dan eigenlijk recht zou hebben op een 20% contract, maar mijn werkgever doet niet aan 20% contracten.
Ik heb hier ook nooit "moeilijk"over gedaan, maar het wel eens aangegeven.
Afgelopen jaar (2011) kreeg ik ineens een contract voor 30%. Het waarom was me niet duidelijk, misschien dat het iets te maken had, met bovenstaande.
Het werd me duidelijk gemaakt, dat het een tijdelijk contract zou zijn (een jaar) en dat ik in 2012 weer mijn oude 10-30%
contract terug zou krijgen.
Prima, wat mij betreft.
Echter waren er blijkbaar niet voldoende werkuren voor mij,dus kwam ik in de minuren terecht.
Voor alle duidelijkheid: ik was beschikbaar voor werk, maar het is me nooit aangeboden.Ik bleef hetzelfde aantal uren werken bij dezelfde clienten.
Ik had gedacht dat men mij in kon zetten bij bv.ziekte/vakantievervanging, maar dit is nooit gebeurd.
Om mijn minuren iets terug te dringen, moest ik maandelijks aanwezig zijn bij werkoverleg en clusters.
Ik heb mijn 30% uren wel altijd uitbetaald gekregen.
Januari 2012 kreeg ik mijn oude contract terug.
De min uren van 2011 zijn vervolgens via mijn salaris ingehouden. Ik werkte de 1e 3 maanden dus 20-30% en werd uitbetaald voor 10%, totdat ik op de nul uitkwam.
Bij mijn navraag hierover zei men dat ze met een jaaruren systematiek werken etc.en dat ik dus salaris had ontvangen voor uren dat ik niet gewerkt had.
Mijn vraag dus: mag dit gebeuren, ook omdat het twee verschillende jaren betreft en twee verschillende contracten.
Bovendien lijkt het me een risico van de werkgever als de uren niet daadwerkelijk voor mij beschikbaar zijn.
Tenslotte heb ik nooit werk geweigerd of iets dergelijks.
Het gaat niet om een wereldbedrag,maar het gaat mij ook om het principe.
Ik heb een en ander over deze zgn. minuren opgezocht op internet, maar de info is nogal verschillend. Hier kom ik niet zomaar uit.
Ik hoor heel graag van u.
Waarschijnlijk is dit onderwerp in uw CAO geregeld. Mocht dat niet zo zijn, dan ben ik het met u eens dat werkgever het risico draagt van het u te weinig uren laten werken.
Reactie van de vraagsteller
Goedemiddag Monique,
Ik heb De CAO nagekeken(Gehandicaptenzorg/art.6.2/jaarurensystematiek.
Hier zie ik wel dat de minuren niet als vakantie mogen worden aangemerkt en verder verrekening aan het einde arbeidscontract.
Een en ander is me nog steeds niet duidelijk?
Er mag dan niet worden verrekend, werkgever draagt het risico van het u te weinig uren laten werken.