Beste vraagsteller,
er is sprake van een wanprestatie en u hebt achteraf bezien onverschuldigde (deel)betalingen verricht welke terstond teruggevorderd kunnen worden. Het wettelijk minimum is een korte verjaringstermijn zoals gehanteerd in consumentenwetten maar kan en mag niet in uw nadeel worden uitgelegd! Wel moet u even nagaan of u misschien afstand hebt gedaan van de vordering van al het meerdere dat u toekwam nadat de geschillencommissie er haar oordeel over heeft geveld.

Geachte vraagsteller,
Wilt u aangeven of u de verjaring heeft gestuit? En of u al bezig bent met de geschillencommissie of niet? U kunt overigens ook altijd naar de rechter. De vraag is alleen of dit allemaal wel loont.

Beste,
stuiting van de verjaring is niet nog zo aan de orde; deze komt pas in zicht half 2017, maar er is nog een ander verweer waar u rekening mee moet houden; rechtsverwerking van de rechtsvordering uit onverschuldigde betaling, deze termijn kan aanzienlijk korter zijn!

Geachte vraagsteller,
U gaf aan dat de oudste vorderingen al 6 jaar oud zijn. Vorderingen inzake energierekeningen verjaren al na 2 jaar (voor 2004 was dat overigens 5 jaar). Verjaring kan worden tegengehouden door stuiting, wat kort gezegd wil zeggen: een schriftelijke aanmaning of een schriftelijke mededeling waarin u zich ondubbelzinnig uw rechten voorbehoudt.

Beste vraagsteller,
neemt u in uw verweer mee dat de verjaring pas aanvangt na ontdekking van de oorzaak van waardoor u , na achteraf pas blijkt, onverschuldigde betalingen hebt gedaan aan het energiebedrijf. De korte termijn die mevrouw Doomernik ten onrechte noemt geldt alleen voor verweren van de koper die in direct verband staan met non conforme aankopen ingevolge artikel 7:17Bw. Uw vorderingen zijn dat niet. Dat wil niet zeggen dat u geen haast moet maken met het alsnog stelling nemen inzake het te veel betaalde over de resterende jaren.

Ik vraag mij inderdaad af of de verkorte verjaringstermijn hier opgeld doet, doch om een andere reden dan mevrouw Martens. De verkorte verjaringstermijn ziet op een "rechtsvordering tot betaling van de koopprijs". Hier is juist het omgekeerde aan de hand, waarbij de consument meent teveel te hebben betaald. Geldt dan niet de "normale" verjaringstermijn?

Overigens is de geschillencommissie wel de meest voor de hand liggende weg. Uit kostenoverwegingen loont een civiele procedure naar alle waarschijnlijkheid niet.

Het gaat hier om (te hoge) energienota's naar ik begrijp.
Sinds 2004 staat in de wet hoe lang de verjaringstermijnen daarvoor zijn. De termijn is sterkt verkort, nl. van 5 naar 2 jaar. Gaat het om elektriciteitsverbruik van na 14 juli 2004, dan is de verjaringstermijn 2 jaar. Ik citeer een deel van artikel 7:5 BW:

1. In deze titel wordt verstaan onder "consumentenkoop": de koop met betrekking tot een roerende zaak, elektriciteit daaronder begrepen,...

Verder verwijs ik naar o.a. 7:28 BW.

Bovendien, al zou een termijn van 5 jaar gelden, dan nog is een deel al verjaard en is het zaak de verjaring voor de vorderingen die richting de 5 jaar gaan te stuiten (en dan kan je net zo goed alle vorderingen stuiten).

Beste vraagsteller,
er is sprake van rechtsvorderingen uit onverschuldigde betaling want voor het meerdere bestaat geen rechtsgrond, derhalve gaat de verjaring van de rechtsvordering pas lopen na de ontdekking van het oorzakelijke feit in de zomer 2012 van de fout afgestelde meter, en geldt de gewone verjaringstermijn van 5 jaar.