Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Tijdens de zwangerschap van mijn zoon, ben ik gescheiden van zijn vader omdat ik geestelijk mishandeld werd. Tussen de uitspraak van de scheiding en de geboorte van mijn zoon, heeft mijn ex de ongeboren vrucht erkend en we spraken af dat hij per maand 50 euro alimenatie zou betalen. Tijdens de zwangerschap is mijn ex verhuisd, ruim een uur rijden verderop, zonder rijbewijs oid. Een omgangsregeling kwam moeizaam op gang, initiatief nam hij niet. In 2010 leerde ik mijn tweede man kennen, een zorgzame vader voor mijn zoon. Door mijn tweede man ben ik gaan inzien hoe toxic de relatie is geweest met mijn exman. Ik ben in een zware depressie terechtgekomen in 2010. Daarom heb ik in 2011 besloten om het contact te verbreken met mijn exman. Mijn tweede man nam het contact over en regelde de omgangsregeling met mijn exman, waarbij het initiatief volledig bij mijn exman ligt. Hiermee ging mijn exman akkoord. Nu 1,5 jaar later kreeg ik een handgeschreven brief waarin hij stelt dat hij vindt dat het langgenoeg heeft geduurd en dat hij weer contact wil hebben met mij. Hij diskwalifiseert mijn tweede man door te zeggen dat hij geen vader is, terwijl mijn tweede man ons onderhoudt en in alle opzichten voor mijn zoon zorgt. Mijn exman neemt wél zelf het initiatief om de alimentatie (onderling afgesproken) stop te zetten. Hij vindt dat wij het wel kunnen missen.
Uiteraard zit er in mij veel ongewerkte woede, waarmee ik aan de slag ben. Ik wil geen wraakzuchtige ex zijn. Ik wil kijken in het belang van mijn zoon (hij is bijna 4) wat het beste is voor hem. Hij wordt gemiddeld 10 keer per jaar voor een weekend uitgenodigd, waarin gehamerd wordt op het feit dat hij maar 1 papa heeft. Daarna verdwijnt deze papa weer voor 7 weken... En hij stopt nu ook nog eens met de onderhoudsbijdrage...
Afgezien van wat ik zou willen, wat het beste zou zijn voor mijn zoontje,... wat is juridisch mijn positie?
Doordat ik gescheiden ben tijdens de zwangerschap heb ik volledig gezag. Wel heeft mijn exman mijn zoon dus erkend. Hij kan pas gezag krijgen als ik overlijd... Maar kan ik zeggen: als je niet betaalt, krijg je mijn zoon niet te zien?
Een juridische vader en dat is uw ex, heeft op basis van nationaal recht en internationale verdragen recht op contact met het kind en omgekeerd heeft het kind recht op zijn/haar vader. De vader heeft dus een punt. Kinderen en omgang, het is geen kijk en luistergeld, zoals juristen vaak zeggen. Met andere woorden: alimentatie en omgang staan los van elkaar.
Dat hij alimentatie moet betalen staat vast. Dat kunt u ook vast laten leggen door een rechter. Als u meent dat de vader het belang van het kind schaadt door zeer onregelmatig contact te willen en dat daardoor omgang moet worden gestopt, dan kunt u gewoon niet meewerken. Het initiatief ligt dan bij hem. Hij zal dan naar de rechter moeten om omgang af te dwingen. De rechter zal waarschijnlijk wel aan omgangsopbouw willen beginnen, misschien met kleine stapjes.