Eind januari heb ik mijn Beëindigingovereenkomst bij mijn toenmalige werkgever getekend. Mijn contract zou vervolgens eindigen per 31 januari en uiterlijk eind februari zou de financiële afhandeling hebben plaatsgevonden waarbij nog 1 maand salaris en mijn vakantie geld zou worden uitgekeerd. 17 februari kreeg ik plotseling een telefoontje van de advocaat van mijn werkgever waarin bekend werd gemaakt dat men mij verdenkt van diefstal. Dit heb ik niet gedaan en dit ook te kennen gegeven. 29 februari ligt er vervolgens een brief in de bus waarin wordt aangegeven dat wanneer ik de goederen niet teruggeef zij direct over zullen gaan tot aangifte. Ik heb hier dezelfde dag op gereageerd om aan te geven dat ik dit niet gedaan heb en graag een gesprek aan ga om dit misverstand uit de weg te helpen. 6 maart heb ik vervolgens een schrijven ontvangen waarin zij blijven bij hun vermoedens en wanneer ik niet binnen 5 dagen reageer en blijf ontkennen zij alsnog aangifte gaan doen. Ze wensen te komen tot een oplossing. Ze spreken over meerdere opdrachtgevers waarbij goederen zijn ontvreemd. Als onderhoudsmonteur ben ik natuurlijk op deze locaties geweest. Zij geven aan verschillende voorvallen naast elkaar te hebben gelegd en met andere werknemers te hebben gesproken en daardoor tot de conclusie zijn gekomen dat ik hiervan wordt verdacht. Op een met name genoemde locatie werkt men met video bewaking, er wordt niet aangegeven dat ze beelden zouden hebben waarop te zien is dat ik goederen heb ontvreemd. Ik heb dit absoluut niet gedaan maar sta voor een dilemma. Ze dreigen met aangifte en per 1 maart ben ik bij een nieuwe werkgever begonnen. Wat kan ik het beste doen? In mijn beëindigingovereenkomst wordt expliciet gemeld dat er geen dringende reden is tot beëindiging, zoals vermeld in artikel 7:678 en dat mij bovendien geen enkel verwijt te maken valt.