Eigen woning in duitsland verhuurd, huurder wil er ondanks uitspraak van de rechter niet uit.

wij hebben ons huis in Duitsland verhuurd tijdens de periode dat deze te koop staat.
Er is een huurovereenkomst opgesteld, in het Nederlands en is door een Duitse tolk met de huurder doorgenomen en ondertekend. Er is ook overdracht van de overeengekomen huur prijs betaald en ontvangen. Na 8 maanden vonden wij een koper, de huurder was heel goed op de hoogte van de verkoop, hij zelf ook zocht naar een koper waar hij het pand weer van terug kon huren. Nu zegt hij dat het Nederlandse huurcontract niet in Duitsland aangekaard kan worden. Onze informatie geeft aan dat een huurovereenkomst niet eens verplicht is.

Proces werd opgestart, door middel van aangetekende brief is de huurder in kennis gesteld dat de woning verkocht zou worden, en kreeg de huurder ook 3 maanden de tijd een ander onderkomen te zoeken. Vanaf het moment dat hij deze brief heeft ontvangen, weigerde hij de huur te betalen of deed dit in mindering brengen, met als een excuus dat de woning defecten had. Wij hebben hem om facturen van reparatie gevraagd, deze kon hij ons niet overhandigen.

Hij heeft zonder toestemming de woning inmiddels totaal gesloopt door muren en diverse te verwijderen. Hij geeft aan dat de woning onveilig is, als dit zo is komt dit door zijn eigen sloopwerk. Wij hebben omdat hij er niet uitging een amtwalt aangeschreven, daar werd in november 2011 de eerste rechtzaakdatum beslist, helaas had de rechter verzaakt de gedaagde de dagvaardingen te zoeken, dus deze datum werd verzet. Een week voordat deze datum zou komen, melde de huurder dat zijn zoon zelfmoord had gepleegd, deze datum werd weer verplaats, in januari 2012 melde hij een week vooraf dat zijn moeder was overleden.

De daadwerkelijke afspraak werd op 2 februari 2012 bepaald. Er was inmiddels 13.000 euro huurachterstand door niet betaalde huur. de huur die hij tot aan 30 juni moest betalen werd door de rechter op 400 bepaald....

Bij aankomst zij de huurder al, als ik het er niet mee eens ben, ga ik in hoger beroep, de rechter wilde water bij de wijn doen en er kwam een uitspraak waar de huurder akkoord mee ging van de 13.000 euro hoefde hij er maar 4.000 terug te betalen en mag hier vier jaar over doen.

De gesloopte schade hoefde de huurder niet te herstellen en dat datum dat hij er uit zou moeten werd op 30 juni 2012 bepaald. 2 weken voor deze datum ontvingen wij een email, waar zijn vrouw verklaard dat haar man te ziek is om te verhuizen. De datum van de 30e juni verstreek en de huurder bleef zitten.

Weer een amtwalt aangeschreven dat wij niet akkoord gingen met het het ongewenste langer verblijf van deze familie. De mogelijke kopers zijn wij keer op keer door hun verblijf kwijt geraakt. Bij de uitspraak van de rechter is er al een raumingsklage bijgeleverd, dus werd de huurder aangeschreven op 26 september 2012 de woning te moeten verlaten, er anders een directe uitzetting plaats zou vinden.
Huurder gaat hierin in hoger beroep, en nu heeft hij weer zonder dat wij ons hebben kunnen weren of bezwaar hebben kunnen maken, de datum naar 30 januari 2013 geplaatst, omdat hij te ziek is om te verhuizen zegt hij.
De rechter die destijds de uitspraak heeft gedaan, zegt nu niets te kunnen doen. Kortom er komt een officiële uitspraak en komt op de rol, maar als de huurder blijft zitten, sta je als huurder tegen de muur.

Zelf heb ik donor hartkleppen, en een gezin met 4 minder jarige kinderen.

Het mag toch niet mogelijk zijn dat een huurder zoveel recht mag toe-eigenen.