Consument, Verzekering, Schade
Particulier
Dit hebben we aan de schadeverzekeraar opgegeven daar dit een vrij kostbare ingreep is. Het antwoord van de schadeverzekeraar luidde echter:
... In principe is het zo dat ouder(s) risicoaansprakelijk zijn voor de onrechtmatige gedragingen van hun kinderen. Om aansprakelijk te zijn voor schade moet aan onze verzekerde echter wel een onrechtmatig of verwijtbaar gedrag zijn toe te rekenen. Hiervan is geen sprake. U was met de 6-jarige XXXX aan het stoeien/spelen. Het spel was dat XXXX omhoog sprong en u hem nog hoger optilde.. Op een gegeven moment heeft XXXX bij het omhoogspringen uw gezicht geraakt. Dit is echter het risico van het spel dat u speelt waarbij er niet van verwijtbaar gedrag kan worden gesproken. Als partijen met elkaar spelen/stoeien, weten zij ook dat er schade kan ontstaan. Als tijdens een spel schade aan een van de betrokkenen ontstaat, is dat eerder het gevolg van een ongelukkige samenloop van omstandigheden dan van een verwijtbare gedraging of handeling...
Ik krijg nu dus niets vergoed, en loop nu al een tijd met kapotte implantaten omdat ik dit zelf ook niet kan bekostigen.
Is de reactie van de schadeverzekeraar juist?? Of kan ik de schade wel verhalen...
Formeel heeft de schadeverzekeraar gelijk. Temeer nu het een klein kind betreft zal niet snel worden aangenomen dat het een verwijtbare gedraging betreft. Daarom is in veel aansprakelijkheidsverzekeringen opgenomen dat ook bij sport en spel situaties toch een uitkering plaatsvindt. Ik adviseer u daarom toch de polisvoorwaarden goede door te lezen.
Het ligt wat genuanceerder. Om te beoordelen of de ouders aansprakelijk zijn, moet het gedrag van het kind, te vroeg springen, worden beoordeeld alsof het kind een volwassene is. Dat het gedrag van een kind is maakt het gedrag dus niet minder snel verwijtbaar. In deze zaak heeft het standpunt van de verzekeraar dat er sprake is van een ongelukkige samenloop kans van slagen. U heeft geen sterke zaak.