Als U wilt scheiden en de helft van het huis, in Uw bezit, wilt schenken dan is dat aan U. Of het verstandig is is een tweede. Waarschijnlijk niet. Ik raad U aan,in overleg met Uw aanstaande ex, een Mediator in te schakelen en deze op basis van Uw beider wensen, een vaststellingsovereenkomst te laten opstellen. Rekening dient te worden gehouden met de fiscale aspecten voor beiden.

Kunt u vertrekken zonder uw man kaal te plukken? Zo krijg ik de vraag niet vaak op tafel. U bent denk ik in gemeenschap van goederen getrouwd?
Allereerst: pas vanaf datum uitspreken echtscheiding houdt de gemeenschap op te bestaan en bent u net meer verantwoordelijk voor elkaars nieuwe schulden.
Weggaan met uw persoonlijke spulletjes kan snel, maar u blijft aansprakelijk voor de maandelijkse aflossingen en rente.
Als er goed te praten valt en de verhoudingen goed zijn, kan een echtscheidingsmediator een goed idee zijn. Anders neemt u beter ieder een eigen advocaat. Verdelingen waarbij één der partijen veel meer krijgt dan zijn/haar deel kunnen later worden vernietigd, tenzij heel erg duidelijk is dat er voor is gekozen (en waarom). In ieder geval moeten dit soort besluiten niet worden tijdens sterkte emotie of wegens schuldgevoel. Wat hier misschien helemaal niet aan de orde is, maar dat weet ik niet.

Een huis zonder reële overwaarde kan aan uw man worden toebedeeld. Indirect begrijp ik dat er geen kinderen zijn. Bij goede verhoudingen ga ik er van uit dat we in een goed gesprek heel ver kunnen komen m.b.t. de te maken afspraken. Een echtscheiding krijgen we meestal snel uitgesproken als daarover overeenstemming bestaat. Als u en uw man beiden een eigen inkomen hebben is ook evt wel/niet alimentatie betalen snel kort te sluiten. Als u een bijstandsuitkering zou hebben kan dat anders liggen. Mijn conclusie; snel naar de advocaat en/of mediator om de zaak te regelen, dat kan vrij snel.