Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Onze zoon van 13 jaar heeft een uitgebreid psychologisch onderzoek ondergaan, een van de diagnoses is dyslexie. De psychologe en de SEN-mevrouw (Special Educational Needs) van de school hebben vanaf het begin geruzied (over het rapport onder andere), de SEN-vrouw wil nu het rapport met de dyslexie verklaring niet serieus nemen en weigert onze zoon de voorzieningen te geven, en hem bv. de extra tijd te geven bij een proefwerk waar hij recht op heeft. Kunnen we de school dwingen om een psychologisch rapport serieus te nemen?
Naar ik aanneem zou de SEN-persoon ontvankelijk moeten zijn voor een diagnose gesteld door een klinisch psycholoog of orthopedagoog met een erkende bekwaamheidsregistratie in de psychodiagnostiek. Deze moet ook van een bepaald niveau zijn (GZ - psycholoog en BIG geregistreerd). Naar mijn opvatting kan alleen dan een school hier niet omheen. Is uw kind ook uitgebreid getest op school? En wat is de (opgegeven) reden dat de SEN-persoon het rapport niet serieus neemt? Indien u nog meer vragen heeft, kunt u mij ook rechtstreeks benaderen via e-mail. Mogelijk moet u verdere stappen ondernemen. Eigenlijk denk ik dat u het oordeel van een derde deskundige op het gebied van dyslexie moet raadplegen of vragen wat de exacte reden is van de weigering (gelooft school niet dat uw kind dyslectisch is, bijvoorbeeld?). Probeer eruit te komen en als dat niet lukt juridische actie. Voorts kunt u kennis putten uit diverse sites en verenigen die zich bezig houden met de belangbehartiging van personen met dyslexie.