Zakelijk, Arbeid, Schade
Particulier
Wordt uitbreiding contract in het 4e jaar een vast contract?
Als antwoord krijg ik onderstaande uitleg:
Al wordt een aanstelling jaarlijks uitgebreid, de uren zijn daarmee niet vast geworden zoals wordt verondersteld. Er is namelijk geen sprake van opvolgende dienstverbanden in de zin van artikel 7:668a lid 1 onder b BW. Een tijdelijke uitbreiding is een aanpassing van de voorwaarden van een reeds bestaande arbeidsovereenkomst, van opvolgende arbeidsovereenkomsten is geen sprake. Het gaat dus niet om telkens nieuw aangegane dienstverbanden, het gaat om een uitbreiding van het aantal uren binnen een reeds bestaand vast contract. Er is dan ook geen sprake van een keten van elkaar opvolgende dienstverbanden. Er is sprake geweest van één dienstverband waarbij het aantal te werken uren periodiek is uitgebreid.
Ter onderbouwing hiervan wordt de uitspraak van de Rechtbank Limburg van 11 december 2019 (ECLI:NL:RBLIM:2019:11145) gehanteerd. Conform artikel 3.4 onder b. van de CAO Primair Onderwijs vervalt de tijdelijke uitbreiding van de omvang van een betrekking van rechtswege indien de betreffende werkzaamheden niet langer aan de werknemer worden opgedragen. Het gaat hier dus om het "vervallen van een gedeelte van de betrekkingsomvang" en niet om "het einde van een tijdelijk dienstverband".
Ik doe nu voor het vierde jaar dezelfde taken op dezelfde school: ik werk 2 dagen als leerkracht van de plusklas, ik werk een dag als groepsleerkracht en ik werk een dag als bouwcoördinator. Hier is in al die jaren niks in veranderd (behalve dat die dag als groepsleerkracht, 2 jaar in groep 3 was en nu voor het 2e jaar in groep 5). Er is dus geen sprake van tijdelijke taken. Daarom denk ik dat ik recht heb op een vast contract van 0.8 i.p.v een vast contract van 0.575 met een uitbreiding van 0.225.
Klopt bovenstaande uitleg in deze situatie of heb ik toch recht op een vast contract voor 0.8?
Ik hoor het graag.
Alvast bedankt!
Allereerst wordt er maar naar 1 uitspraak van de rechtbank Limburg verwezen. Dit is geen uitspraak van het hoogste rechtsorgaan op het gebied van het arbeidsrecht. Dat houdt in dat het criterium niet per definitie vast staat.
Daar komt bij dat een uitspraak altijd ziet op een specifiek geval. In de Limburgse zaak ging het om een uitbreiding vanwege afwezige werknemers en werd ook telkens aangegeven dat de werkzaamheden zouden stoppen als de werknemer(s) weer werkzaam waren. De laatste uitbreiding ging over een specifiek project. Daarmee zou gezegd kunnen worden dat het telkens duidelijk om iets tijdelijks ging, waarbij een vast dienstverband voor dat aantal uren voor beide partijen niet de achterliggende gedachte was.
Uit uw verhaal lijk ik op te kunnen maken dat er geen sprake is van steeds tijdelijke vervanging of een specifiek kortlopend project. Dan kan de zaak weer geheel anders liggen.
U kunt desgewenst vrijblijvend contact met mij opnemen als u juridische bijstand wenst.