Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Sinds 2013 ben ik gescheiden van mijn man.
Wij hebben samen een zoon, nu 10 jaar oud.
We zijn co-ouderschap aangegaan (8 dagen bij mij, 6 dagen bij hem).
Nu is het zo dat zijn vader regelmatig vergeet om zijn medicijnen (ADHD) te geven, waarvoor hij zijn zoon verantwoordelijk houdt. Hij helpt hem niet met zijn huiswerk, waardoor hij in de week dat hij bij mij is alles er snel moet instampen als hij een spreekbeurt of toets heeft (tot nu toe is dat gelukkig goed gegaan en haalt hij prachtige cijfers, maar als hij straks meer dan 1 toets per 2 weken krijgt, hou ik mijn hart vast).
Mijn zoon speelt hele dagen op de Playstation als hij bij zijn vader is, waarvoor ik regelmatig aangesproken word door school en opvang, aangezien hij spellen speelt die erg gewelddadig zijn en hij daardoor op school erg druk is en vaak in zijn eigen vechtwereld bezig is.
Buiten dat krijgt hij slecht te eten (hooguit 2 keer per week iets gezonds) en gaat hij heel laat naar bed (in het weekend regelmatig na 23.00 uur).
Ik heb al meerdere pogingen gedaan om vader zo ver te krijgen dat hij goed voor onze zoon gaat zorgen, maar we zijn er nog niks op vooruit gegaan. Vader heeft een opvoedcursus gehad, via het adhd behandelcentrum, waar mijn zoontje onder behandeling was. Ik heb via schoolmaatschappelijk werk geprobeerd om tot een oplossing te komen (naar aanleiding van klachten vanuit school en de opvang), maar vader had geen behoefte aan een gesprek. Omdat school maatschappelijk werk enkel op vrijwillige basis werkt, en vader niet tot een gesprek gedwongen kan worden, heb ik het advies heb gekregen om een advocaat in te schakelen.
Het liefst zou ik dat niet doen, en hoop nog steeds dat vader goed voor onze zoon gaat zorgen, een kind heeft recht op zijn beide ouders en ik zou mijn zoon er vreselijk veel pijn mee doen.
Het is niet zo dat hij gevaar loopt, hij krijgt te eten en hij heeft een dak boven zijn hoofd.
Ik heb begrepen dat dit de punten zijn waar een rechter naar kijkt.
Graag zou ik daarom weten waar ik sta, heb ik grond om een zaak aan te gaan?
Alvast bedankt voor uw reactie.
Wij hebben samen een zoon, nu 10 jaar oud.
We zijn co-ouderschap aangegaan (8 dagen bij mij, 6 dagen bij hem).
Nu is het zo dat zijn vader regelmatig vergeet om zijn medicijnen (ADHD) te geven, waarvoor hij zijn zoon verantwoordelijk houdt. Hij helpt hem niet met zijn huiswerk, waardoor hij in de week dat hij bij mij is alles er snel moet instampen als hij een spreekbeurt of toets heeft (tot nu toe is dat gelukkig goed gegaan en haalt hij prachtige cijfers, maar als hij straks meer dan 1 toets per 2 weken krijgt, hou ik mijn hart vast).
Mijn zoon speelt hele dagen op de Playstation als hij bij zijn vader is, waarvoor ik regelmatig aangesproken word door school en opvang, aangezien hij spellen speelt die erg gewelddadig zijn en hij daardoor op school erg druk is en vaak in zijn eigen vechtwereld bezig is.
Buiten dat krijgt hij slecht te eten (hooguit 2 keer per week iets gezonds) en gaat hij heel laat naar bed (in het weekend regelmatig na 23.00 uur).
Ik heb al meerdere pogingen gedaan om vader zo ver te krijgen dat hij goed voor onze zoon gaat zorgen, maar we zijn er nog niks op vooruit gegaan. Vader heeft een opvoedcursus gehad, via het adhd behandelcentrum, waar mijn zoontje onder behandeling was. Ik heb via schoolmaatschappelijk werk geprobeerd om tot een oplossing te komen (naar aanleiding van klachten vanuit school en de opvang), maar vader had geen behoefte aan een gesprek. Omdat school maatschappelijk werk enkel op vrijwillige basis werkt, en vader niet tot een gesprek gedwongen kan worden, heb ik het advies heb gekregen om een advocaat in te schakelen.
Het liefst zou ik dat niet doen, en hoop nog steeds dat vader goed voor onze zoon gaat zorgen, een kind heeft recht op zijn beide ouders en ik zou mijn zoon er vreselijk veel pijn mee doen.
Het is niet zo dat hij gevaar loopt, hij krijgt te eten en hij heeft een dak boven zijn hoofd.
Ik heb begrepen dat dit de punten zijn waar een rechter naar kijkt.
Graag zou ik daarom weten waar ik sta, heb ik grond om een zaak aan te gaan?
Alvast bedankt voor uw reactie.
U zou inderdaad een wijziging van de zorgregeling kunnen aanvragen. De rechter kijkt of een wijziging in het belang van uw zoon is.
Gezien uw zorgen zie ik zeker mogelijkheden. Zeker indien de verscheidende instanties bereid zijn het een en ander op papier voor u te zetten. U hebt zich ook ingezet om in onderling overleg tot een oplossing te komen. Helaas is dat, niet door u toedoen, niet gelukt.
U kunt eventueel contact met mij opnemen als u nog vragen hebt.