Mijn zoon heeft een arbeidsovereenkomst voor minimaal 20 u/p/w bij P F, met een verwijzing naar de CAO uitzendbureaus (ABU) en de opmerking in principe uitgeleend te worden aan C S. Achteraf blijkt dat hij via C S aan een derde wordt uitgeleend.
De CAO geeft aan dat er arbeidsuren die naast 100%, ook voor 125 of 150% tellen.
(groot deel van de via C S "te werk gestelde"zijn ex verslaafden en licht verslaafden die elders niet aan de bak komen. Druk voor werk behoud lijkt "uitbuiting" uit te lokken.
Zowel binnen Nederland als in België en Duitsland uit geleend te worden en met regelmaat avond- nacht- weekendwerk en mijn zoon als chauffeur als enige reistijd (op basis "lege weg" met maximale snelheid Tom-Tom berekening) als 50 % arbeidstijd meetellend en dit slecht na herhaald aandringen telkens betaalbaarstellen.

P F (in mijn ogen de formele- en uitlenende werkgever) schuift v.w.b. de percentuele betaalbaarstelling van arbeidsuren af op de "doorverlener", welke op zijn beurt aangeeft hierin geen partij te zijn, niet meer dan 100% uren te willen laten betalen door P F en schuift alles weer terug naar P F.

P F functioneerd als uitzendbureau en C S als werkverschaffer.

Arbeidstijdenwet regelmatig in het gedrang.
Ondanks het aantal gewerkte klok uren maximaal 40 u/pwp betaalbaarstellen om in een week waarin geen 20 uur gewerkt kan worden "gereserveerde" uren en og opgebouwde vakantie uren aan te wenden om aan de contractuele 20 u/p/w/ te kunnen komen.

Een weigering een ziekmelding te aanvaarden leidde er toe dat ik in overleg met het UWV mijn zoon schriftelijk ziek gemeld heb. resultaat gelijk een oproep van een bedrijfsarts, met als resultaat een formele bevestiging van zijn arbeidsongeschiktheid.
Tot op heden geen betaalbaarstelling op basis van de arbeidsongeschiktheid, wel een formeel ontslag i.v.m. einde fase B en een weigering het UWV formeel van de contactbeëindiging tijdens ziekte. In overleg met het UWV is na mijn interventie de ziekmelding bekend en rolt "die bal" op de juiste wijze.
Dagloon ZW vaststellen vraagt om duidelijkheid en m.i. op een correcte berekening.
Daadwerkelijk gewerkte uren met een minimum van 20 u/p/w en gezien de tijdstippen rekening houdend met 100/125/150% uren en reistijd als chauffeur op basis van reële tijd en voor minimaal 100%.

Klopt mijn visie, of geeft het wijzen naar doorverlener en of terug naar uitlener de mogelijkheid een werknemer uit te buiten?

In afwachting met vr. groet