Als je eenmaal bent geboren, dan is de moeder automatisch een ouder. Als zij met iemand getrouwd is, dan is de man automatisch óók ouder. Zelfs al heeft moeder een betrekkelijk intieme relatie met bijvoorbeeld buurman Frits.
Als de moeder niet getrouwd is, maar de vader het kind erkent: toch nog twee ouders.
En daarmee moet je het doen.

Diverse verplichtingen volgen uit dit ouderschap, bijvoorbeeld om je te onderhouden. Ouders mogen ook namens jou beslissingen nemen: tot de leeftijd van 18 jaar ben je nog niet geheel 'handelingsbekwaam'.
Als je als 13-jarige jongen een auto koopt, dan kan moeder naar de autodealer stappen en zeggen dat de overeenkomst wordt vernietigd. Je bent op die leeftijd niet bevoegd om een auto te kopen.

Terzake. Ouders hebben vrij veel te zeggen en zijn ook nog eens verantwoordelijk voor het kind. Kan je dan afstand doen van de ouders?
Afstand doen van ouders kan in principe niet. Wel zijn er mogelijkheden om in de buurt te komen.

Allereerst is het mogelijk om aan de rechter te verzoeken om als 16-/17-jarige als volwassene te worden behandeld (handlichting). Er ontstaan dan mogelijkheden om allerlei afspraken te maken, waar eerst de ouders toestemming voor moesten geven. Zoals het kopen van een auto of een huis.

Als je dan écht afstand wil doen van je ouders, dan is een ontzetting uit de ouderlijke macht onmisbaar. Op die manier zorg je ervoor dat je ouders niet meer de rechten en plichten die ouders normaal tot 18 jaar (en bij sommige zaken 21 jaar) hebben.
Bij een volledige ontzetting kan je ervoor zorgen dat je ouders je ook niet meer op mogen voeden: je 'mag' het huis uit.

Een ontzetting uit de ouderlijke macht vindt bijvoorbeeld plaats als ouders drugsverslaafd zijn, of de kinderen mishandelen.
Daar liggen dan ook de mogelijkheden. Met name mishandeling, of seksueel misbruik kunnen vrij direct aanleiding zijn om een kind uit een gezin te halen. Als dat aan de hand is, dan is een ontzetting uit de ouderlijke macht betrekkelijk eenvoudig. Via een huisarts, een leraar of de politie kan dit geregeld worden.

In enkele gevallen is het in Nederland gebeurd dat kinderen ten onrechte ouders beschuldigden van zeer slecht ouderschap. Dit heeft niet alleen tot ontzetting uit de ouderlijke macht geleid, maar zelfs tot gevangenisstraffen.
Ook als je gewoon een hekel hebt aan jouw ouders, zijn er dus mogelijkheden.
Stap naar een docent of vertrouwenspersoon en laat blauwe plekken zien. Kom met een goed verhaal dat beide ouders dronken en onder invloed van cocaïne bijna elke avond tegen je schreeuwen en om de dag ook klappen uitdelen.
Gegarandeerd succes. Een kind met een goed verhaal wordt direct geloofd.

Conclusie:
Je kan min of meer afstand doen van je ouders. Met een ontzetting uit de ouderlijke macht kan je zorgen dat je ouders praktisch niets meer kunnen.

Maar....
Als je slechts een (tijdelijke) hekel hebt aan je ouders, dan is een traject binnen Jeugdzorg (als je uit huis geplaatst wordt) niet echt aan te bevelen. In extreme omstandigheden kan dit een goed alternatief zijn. Voor de rest is het allesbehalve fijn.
Je krijgt gewoon een nieuwe 'ouder' in de vorm van een vrouw in de overgang met een té hoge werkdruk en bijna een burn-out. Die beslist vervolgens wat er met jou gebeurt.

Indien er echt gegronde redenen zijn om 'afstand te doen' van ouders, dan moet dit natuurlijk besproken worden. Een docent, een dokter, of een bekende kan dan actie ondernemen.

Ik neem aan dat de vraag grappig was bedoeld. Een uitvoerig en praktisch antwoord heb ik gegeven. Omdat er nauwelijks een achtergrond wordt gegeven wil ik benadrukken dat als er serieuze problemen zijn, er diverse oren zijn die een verhaal aan kunnen horen.

Succes met de ouders!