Ik heb een vraag namens mijn vriendin.
Zij en haar ex hebben een zoontje van vijf jaar, zij heeft het ouderlijk gezag toegewezen gekregen door de rechtbank. Ze woont momenteel in een veel te duur flatje met haar zoontje, maar ze wil daar absoluut weg; ze heeft daar niemand omdat ze zes jaar geleden voor haar ex daar heen is verhuisd. Ze heeft bij de rechtbank aangevraagd of ze mocht verhuizen naar een specifieke locatie (ze had daar al een huis gekocht) ongeveer 65 kilometer bij haar huidige woonplaats vandaan. Dit is afgewezen, ook in hoger beroep. Vandaag hoorde ze dat cassatie ook geen zin heeft.
Nu wil ze een nieuwe rechtszaak aanspannen om te horen hoe ver ze dan wél mag verhuizen én om kinderalimentatie te regelen.

Overige info:
- Haar zoontje is nu vijf jaar en gaat naar groep 2.
- Zij en haar ex hebben geen omgangsregeling op papier (dat stelt hij uit, een mediator had geen zin, hij was door het hoger beroep verplicht om contact op te nemen met ouderschap blijft, maar heeft dit niet gedaan, mijn vriendin had overigens wél contact opgenomen)
- Hij betaalt al twee jaar geen alimentatie.
- hij is ex-alcoholverslaafd, vandaar ook de breuk. Ten tijde dat zij hem ekende als vader van hun zoontje, was hij dat al, daar kwam zij later achter. Als ze dat gewezen had, had ze hem nooit erkend en had ze nu niet in de problemen gezeten.
- haar huidige woonsituatie is onzeker; ze huurt privé een flatje voor 1000 euro en de verhuurder kan haar er zo uit zetten. Ze komt niet in aanmerking voor sociale huur (staat niet lang genoeg ingeschreven), krijgt geen urgentie en voor particuliere huur verdient ze te weinig. Enige andere optie is woonruimte kopen.
- Er zijn andere (enigszins vergelijkbare) zaken waarin de vrouw met kind binnen een straal van 50 km mocht verhuizen.
- Ze zou dan met haar zoontje eventueel bij mij in kunnen trekken, mijn huis ligt binnen die straal van 50 km, reistijd naar zoontjes vader is 35 minuten).
- Ik mag niet verhuizen, ben gescheiden en heb twee kinderen van 5 en 7 jaar die om de week bij mij zijn. Mijn ex woont bij mij in de buurt.
- ze reist momenteel 70 kilometer dagelijks naar haar werk, elke dag in de file. Ik woon 20 kilometer van haar werk vandaan.

Het kan toch niet zijn dat de rechtbank haar kan verplichten een huis te kopen in haar huidige woonplaats, terwijl ze daar doodongelukkig gaat worden, alleen omdat zij hem erkend heeft als vader van haar zoontje? Haar leven telt toch ook mee, niet alleen dat van haar zoontje? Er zijn andere plaatsen waar haar zoontje ook gelukkig (gelukkiger zelfs) zal zijn.
Daarvoor is ze op zoek naar een goede advocaat die hierin gespecialiseerd is en wil procederen met een toevoeging.
Ze heeft écht iemand nodig die zijn/haar tanden er in zet.