Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Hoe om te gaan met onenigheid over zomervakantieverdeling?
Goedemiddag juristen, ik heb een spcecifieke vraag m.b.t. de indeling van de zomervakantie wat betreft de kinderen.
De situatie: gescheiden in 2016, twee kinderen in het spel (11 en 9 nu). Scheiding is uitgesproken door de rechter, ouderschapsplan is opgesteld en door beide ondertekend. Co-ouderschap is van kracht: week op - week af.
Momenteel is de relatie tussen mij en de moeder redelijk, we kunnen in goed overleg alles regelen met de kinderen. Behalve de zomervakantie. Dat is om het jaar weer een hele discussie.
In het ouderschapsplan staat bij de verdeling van de zomervakantie het volgende bij beide ouders, ik citeer: "Heeft 50% van de vakantie. In de even (vader) / oneven (moeder) jaren 1e keus. Uiterlijk 31 december in het voorafgaande jaar communiceren".
Ik interpreteer dit als volgt: de vakantie wordt opgedeeld in 3 weken voor moeder en 3 weken voor vader (in totaal 6), in het jaar van de 1e keus mag degene beslissen hoe dit in te delen. Dit moet worden doorgegeven aan de andere ouder, deze kan daar dan op inspelen.
Vraag 1: klopt deze interpretatie?
Ik behoud me dus het recht van de 1e keus en houd hier aan vast. Ik wil liever niet 3 weken mijn kinderen niet zien; ik vindt dat te lang. Vandaar de 2-2-1-1 keuze die ik maak om het jaar. Mijn ex is dus van mening dat er 3 om 3 weken aangehouden moet worden. De 1e keus is dan: eerste of laatste drie weken. Dit wordt echter niet expliciet aangegeven in het ouderschapsplan, er staat 50%. Ook is zij van mening dat het altijd in overleg moet gebeuren. Ik zou dus moeten vragen of zij akkoord is met mijn voorkeur. Waar zij dan dus theoretisch ook niet mee akkoord zou kunnen gaan.
Vraag 2: heeft zij een punt? Dan heb je toch geen 1e keus?
De regel van 1e keus is juist in het ouderschapsplan gezet om dit soort discussies te voorkomen.
Bijkomend punt is dat ons zoontje van 9 op 12 juli jarig is; in de vakantie dus. Mijn ex wilt nu perse dat beide ouders hem zien op zijn verjaardag. Ik sta er anders in: hij is jarig in de vakantie, dat een van beide ouders hem niet zou kunnen zien op zijn verjaardag omdat de andere ouder op vakantie is met de kinderen, is inherent aan de scheiding. Als zijn verjaardag maar goed gevierd wordt, het weekend er voor of erna. Ik doe hier niet moeilijk over; zij noemt mij een slechte vader omdat zij dat van essentieel belang vindt.
Vraag 3: heeft zij hier een punt, wat vind u van deze situatie?
De situatie: gescheiden in 2016, twee kinderen in het spel (11 en 9 nu). Scheiding is uitgesproken door de rechter, ouderschapsplan is opgesteld en door beide ondertekend. Co-ouderschap is van kracht: week op - week af.
Momenteel is de relatie tussen mij en de moeder redelijk, we kunnen in goed overleg alles regelen met de kinderen. Behalve de zomervakantie. Dat is om het jaar weer een hele discussie.
In het ouderschapsplan staat bij de verdeling van de zomervakantie het volgende bij beide ouders, ik citeer: "Heeft 50% van de vakantie. In de even (vader) / oneven (moeder) jaren 1e keus. Uiterlijk 31 december in het voorafgaande jaar communiceren".
Ik interpreteer dit als volgt: de vakantie wordt opgedeeld in 3 weken voor moeder en 3 weken voor vader (in totaal 6), in het jaar van de 1e keus mag degene beslissen hoe dit in te delen. Dit moet worden doorgegeven aan de andere ouder, deze kan daar dan op inspelen.
Vraag 1: klopt deze interpretatie?
Ik behoud me dus het recht van de 1e keus en houd hier aan vast. Ik wil liever niet 3 weken mijn kinderen niet zien; ik vindt dat te lang. Vandaar de 2-2-1-1 keuze die ik maak om het jaar. Mijn ex is dus van mening dat er 3 om 3 weken aangehouden moet worden. De 1e keus is dan: eerste of laatste drie weken. Dit wordt echter niet expliciet aangegeven in het ouderschapsplan, er staat 50%. Ook is zij van mening dat het altijd in overleg moet gebeuren. Ik zou dus moeten vragen of zij akkoord is met mijn voorkeur. Waar zij dan dus theoretisch ook niet mee akkoord zou kunnen gaan.
Vraag 2: heeft zij een punt? Dan heb je toch geen 1e keus?
De regel van 1e keus is juist in het ouderschapsplan gezet om dit soort discussies te voorkomen.
Bijkomend punt is dat ons zoontje van 9 op 12 juli jarig is; in de vakantie dus. Mijn ex wilt nu perse dat beide ouders hem zien op zijn verjaardag. Ik sta er anders in: hij is jarig in de vakantie, dat een van beide ouders hem niet zou kunnen zien op zijn verjaardag omdat de andere ouder op vakantie is met de kinderen, is inherent aan de scheiding. Als zijn verjaardag maar goed gevierd wordt, het weekend er voor of erna. Ik doe hier niet moeilijk over; zij noemt mij een slechte vader omdat zij dat van essentieel belang vindt.
Vraag 3: heeft zij hier een punt, wat vind u van deze situatie?