Iedere biologische vader heeft recht op erkenning van zijn kind en ieder kind heeft recht op erkenning door zijn/haar vader. Rechters vinden erkenning belangrijk omdat ieder kind recht heeft om te weten waar hij/zij van af stamt, ook al vind u als moeder dit misschien niet belangrijk.

Door erkenning ontstaat er ook een recht op contact en omgang en een plicht tot betaling van alimentatie voor het kind. Maar dat deze rechten ontstaan wil nog niet zeggen dat er ook daadwerkelijk een omgangsregeling komt of er alimentatie betaald moet worden. Misschien kan de vader geen alimentatie betalen omdat hij daar geen draagkracht voor heeft en misschien is er een reden om geen omgangsregeling vast te stellen vanwege het feit dat hij niet in staat is het kind op te vangen en te verzorgen. Dit zijn echter aparte zaken waarover de rechter een aparte belangenafweging zal moeten maken. De erkenning op zichzelf staat hier echter los van. Dit is alleen een juridische bevestiging van de "waarheid" namelijk dat meneer de biologische vader van het kind is.

In de praktijk betekent dit dat als meneer een advocaat inschakelt en een procedure start bij de rechtbank, er een DNA- onderzoek zal plaatsvinden. Tenzij u niet ontkent dat meneer de vader is. Let op, ontkent u dit en blijkt dat u wel wist dat meneer daadwerkelijk de vader was, dan kan de rechter ook bepalen dat u de kosten van het DNA onderzoek moet betalen.
Als uit dit onderzoek blijkt dat meneer de vader is, dan zal de rechter vrijwel zeker vervangende toestemming voor erkenning geven. Deze toestemming vervangt uw toestemming, zodat meneer zijn zoon dan alsnog kan erkennen.