Zakelijk, Arbeid, Schade
Particulier
Ik heb een vraag over een, in mijn ogen, "fout" die de echoscopist gemaakt heeft tijdens de 20 weken echo. Ik zal het verhaal even in het kort uit leggen. Ik had al 2 gezonde kinderen toen ik zwanger werd, ben nog jong en heb geen rare dingen in de familie. De nipt test heb ik niet gedaan met 10 weken , omdat er in principe geen verhoogd risico is, of was, op afwijkingen. De 20 weken echo was helemaal goed volgens de echoscopist. Op de echo was te zien dan ons zoontje wat kortere bovenbeentjes had, niets ergs , hij zou geen lange benen krijgen, tevens werd er geconstateerd dat er een echodense focus op het hart was. Ook dit was niet erg werd verteld, was wel vaker zo en ze vertelde ons het eigenlijk alleen maar omdat ze get wel moest noteren, en wij ons dan zouden kunnen afvragen wat dat was. Uiteraard vertrouwden wij hierop en maakten ons nergens zorgen om. Echter kreeg ik rond de 31 weken zwangerschap een extra groei echo. Hierop bleken de bovenbeentjes wel heel erg kort, echt op het randje. Maar ook hier werd ons wederom verteld dat er niks aan de hand was. Maar toch zat dit me niet lekker , en ik ben op internet gaan kijken . Tot mijn grote schrik las ik, dat een verkort boven been icm met o.a. een echodense focus, een verhoogd risico op onder andere trisomie 21 kan betekenen. Ik heb direct de verloskundige gebelt en deze bevestigde dit. Dit staat ook in mijn dossier. Zij bood mij alsnog een nipt aan maar zei ook dat dit weinig meer uitmaakt, omdat ik al te ver zwanger was om evt iets te doen. Ze boden me ok een extra echo aan, deze heb ik gehad, maar het was lastig om op specifieke zaken te kijken omdat ons zoontje al erg laag lag. Na een vreselijke rotweek heb ik mijzelf tot orde geroepen en met 37 weken ben ik op 14 mei bevallen van een zoontje. Er werd niks gezegd en ik heb zelf de kinderarts geroepen en gevraagd, of hij dacht dat mijn zoontje down had. Hij keek hem na, dacht van niet, vertelde ons wel dat het echter alleen via een bloedonderzoek kon worden uitgesloten. Hij dacht niet dat ons zoontje het had. Echter vroeg hij, zonder dat wij dat wisten, wel aan de verloskundige of zij er extra op wilden letten tijdens de controles. Zodoende kreeg ik, als trotse kersverse moeder, na 2 dagen te horen, dat zij een bloedtest wilde omdat ze dacht dat hij het wel had. Dit viel me erg zwaar, omdat ik het naast me had neergelegd omdat de kinderarts mij gerust had gesteld. Ik zat met mijn 3 dagen oude zoontje de dag erna in het ziekenhuis voor een bloedtest. Ook hier vond de kinderarts dat ons zoontje er niet uitzag alsof hij down zou hebben. Ze vond de verdenking op down zeer laag . Na 5 dagen kregen we de uitslag. Hij heeft helaas down. Nu hebben we allerlei onderzoeken en hij blijkt ook een redelijk groot gat in zn hartje te hebben. Wij houden zielsveel van ons zoontje, maar vinden dat het ziekenhuis laks is geweest, en ons met de 20 weken echo niet voldoende hebben geinformeerd. Want had ik toen geweten van een evt verhoogd risico, dan had een nipt nog wel zin gehad. Onze vraag is, kunnen wij hier iets mee? Toevoeging: het ziekenhuis en de echoscopist van de 20 weken echo is een ander ziekenhuis geweest als waar ik ben bevallen. Ik wilde en wil niet meer naar het ziekenhuis waar ze de 20 weken echo hebben gemaakt.
De vraag is of zorgverleners objectief gezien een fout hebben gemaakt door u niet aan te bieden een extra en relatief goedkope test opdat u tijdig een voor u juiste beslissing had kunnen maken. Zorgverleners handelen naar protocollen en standaarden . Zodra een fout aantoonbaar is gemaakt is het mogelijk om schade te laten vergoeden. Niet via tuchtcommissie maar gewoon civiele rechter. U hebt een specialistisch kantoor/ advocaat nodig.
De vraag die u aan de orde stelt is of de echoscopist aansprakelijk is te houden voor een medische beroepsfout. Van een beroepsfout kan ondermeer sprake zijn als u onvoldoende bent geïnformeerd over de bestaande medische risico's en dat u op grond daarvan tot een ander besluit had kunnen komen.
Zoals u het beschrijft lijkt het erop of de echoscopist op basis van de bevindingen in de 20 weken had moeten adviseren om een extra onderzoek te laten doen. Of dit daadwerkelijk zo is zal moeten zijn af te leiden uit behandelingsprotocollen.
Een aansprakelijkheidsstelling wegens een medische fout is doorgaans geen makkelijke procedure. Er zal in de eerste plaats medische informatie moeten worden opgevraagd in de behandelende sector. Deze moet door een eigen medische adviseur (via uw advocaat) worden geduid. Vervolgens zal de vraag zijn wat de schade is die u lijdt en nog zult lijden. Daartoe kunnen worden gerekend de extra zorgkosten die u heeft en smartengeld. Doorgaans zal de discussie met de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar van de medische behandelaar worden aangegaan.
Ik adviseer u een gespecialiseerde letselschade advocaat in te schakelen die lid is van de Vereniging van Letsel Schade Advocaten (LSA). Veel letseladvocaten bieden een laagdrempelige haalbaarheidsonderzoek aan. Zodra de aansprakelijkheid vast staat of min of meer erkend wordt, zal de aansprakelijke partij (of diens verzekeraar) u de kosten van die advocaat moeten vergoeden.