Goedemiddag, mijn vrouw heeft in oktober vorig jaar te kennen gegeven te willen scheiden. We hebben samen 2 kindjes; een jongen van 2 jaar en een meisje van 3,5 jaar. Tevens hebben we gezamelijk een koopwoning.Inmiddels hebben we een mediator ingeschakeld, maar we lopen op dit moment vast. We hebben een ouderschapsplan opgesteld waarmee mijn (ex-) vrouw het in eerste instantie mee eens was. Door bepaalde invloeden vanuit de familiekring is ze nu van gedachten veranderd en twijfelt ze nog. Het gaat om het feit waar de kinderen ingeschreven gaan worden: onze mediator heeft geadviseerd om ieder 1 kind op zijn/haar adres in te schrijven vanwege de meest gunstige belastingvoordeel. In ons ouderschapsplan staat dat de kinderen doordeweeks bij de moeder zijn en in 3 van de 4 weekenden per maand bij de vader (ik dus). Op dit moment is mijn (ex-) vrouw nog woningzoekende en woont nog bij mij. Vorige week heeft zij een urgentieverklaring mogen ontvangen.Nu krabbelt mijn (ex-) vrouw terug om de reden dat ze het niet vertrouwd als 1 kind bij mij ingeschreven staat. Zij heeft liever dat beide kinderen bij haar ingeschreven gaan worden. En dat is wat ik niet wil, vanwege het (aanzienlijke) belastingvoordeel die ik dan mis zou lopen. In hoeverre kan ik haar dwingen dit ouderschapsplan toch te tekenen, daar ze het in eerste instantie toch mee eens was? Stel dat mijn vrouw volgende week een woning toegewezen gaat krijgen; mag ik dan weigeren om alimentatie te betalen omdat we officieel nog getrouwd zijn? En hoe zit het dan met de omgangsregeling met de kinderen als we nog niet gescheiden zijn en zij toch op haarzelf woont? Kan zij vervelend gaan doen door mijn omgang met onze kinderen te beperken? We hebben beide geen financiele middelen om een advocaat in de arm te nemen, dus dat wil ik eigenlijk ook voorkomen, maar ik zit nu in een positie waarmee ik niet verder kom. Gaarne uw reactie